Categorie: Kleine avonturen van Finny & Mac

Als je een auto hebt gekocht* die M.O.U.S.E. heet (Mouse Offroad Utility Sport Extreme), moet je natuurlijk testen wat je er allemaal mee kunt doen! Finny & Mac zijn er helemaal klaar voor.

_{*Eigenlijk hebben ze hem niet zelf gekocht, want ze hebben onze bankpas gebruikt! En dat terwijl ze toch écht niet arm zijn (lees hierover meer in ‘Schatreis‘). De muisjes noemen dat ‘zuinig zijn’.}

Ze zijn héél goed voorbereid; zie je dat rode koffertje met het witte kruis? Dat is een EHBO koffertje. Een koffertje voor Eerste Hulp Bij Ongelukken. Daar zitten pleisters in en verband en nog veel meer. Je weet maar nooit, al beloven ze plechtig niet in 7 sloten tegelijk te rijden.

Mac knikt heel serieus: ‘Heel handig, zo’n E.H.B.O. koffertje, PIEP! Want we kunnen het verband ook gebruiken voor Kattenmormels.’
‘Voor Kattenmormels?’ vraagt Finny. Wat bedoelt Mac nou?
‘Kattenmormels zeggen altijd miauw, ik denk omdat ze pijn hebben!’ Mac kan zijn lach niet meer inhouden, hij proest het uit. Finny staat nu ook te hikken van de lach. ‘Mi-AU-AU-AAAAUWWWWWW!’ piepen ze oorverdovend hard.

Kijk maar uit, kleine muizenboeven, ik hoop niet dat er een Kattenmormel in de buurt is. Die lusten brutale muisjes rauw!

En daar gaan de muizenneefjes. Ze lachen nog steeds om het kattengrapje.
Finny achter is achter het stuur gekropen en Mac zit naast hem. Mac had liever zelf gereden, want autorijden vindt hij muisachtig leuk.

‘Mag ik dadelijk rijden Finny?’ Mac wiebelt van de ene muizenbil op de andere. Hij durft het niet hardop te zeggen, maar hij vindt dat Finny rijdt als een bejaarde muis met plakkerige smeerkaas aan zijn banden. Véél te langzaam dus!

‘Mac, zit eens stil! Heel de auto wiebelt omdat jij zo ongeduldig bent! Dadelijk rijd ik in een PIEIEIEP!!!!’

Oh jeeee! Finny is in een GAT gereden! Eén wiel van M.O.U.S.E. is er bijna helemaal in verdwenen.
Mac springt snel uit de auto om de schade te bekijken.

Finny begint druk te wapperen met zijn pootjes. ‘Duwen Mac! Déze kant op, dan geef ik gas!’

Mac duwt uit alle macht, terwijl Finny voorzichtig gas geeft.
Het lukt! M.O.U.S.E. kan weer verder. Alleen nu wél met Mac achter het stuur.

Mac is helemaal door het dolle heen. Hij wil racen! Geen bejaarde muizentocht, maar echt rally rijden. Door de bossen! Mac trapt M.O.U.S.E flink op zijn staart eh… gaspedaal bedoel ik.

Finny’s muizentandjes klapperen op elkaar door alle hobbels waar Mac overheen stuift. Hij houdt zich stevig vast.
‘JoePIEP!’ roept Mac vrolijk. ‘Dit is pas autorijden!’

M.O.U.S.E stuitert over het bospad en als hij met één wiel een steen raakt, vliegt hij zelfs een stukje door de lucht!

Hoe harder M.O.U.S.E. gaat, des te blijer wordt Mac. Maar Finny niet…
Finny kijkt alsof hij veel teveel kaas gegeten heeft en daarna is gaan trampoline springen. Hij wordt een beetje groen…
‘Mac stopPIEP!! Ik word misselijk!!’ piept Finny benauwd.

Mac trapt hard op de rem en zodra M.O.U.S.E. stil staat, zet Finny het op een rennen.

Zo hard als zijn kleine muizenpootjes hem kunnen dragen, rent Finny naar een boom. O jee… Finny is echt misselijk. Ik denk dat hij moet spugen.

Mac trippelt met het EHBO koffertje achter zijn vriendje aan. Hij kijkt een beetje schuldig.

‘Gaat het Finny?’ piept Mac zachtjes. ‘Heb je een tabletje tegen wagenziekte nodig?’

Finny kreunt. ‘Neeee Mac, ik heb een BETERE CHAUFFEUR nodig!!’

‘OK Finny, misschien heb ik wel een beetje te wild gereden.’ Mac vindt het heel erg dat zijn beste muizenmaatje ziek is geworden van zijn rijstijl. ‘Ik beloof dat ik voortaan een beetje rustiger zal rijden over hobbel-de-bobbel paadjes, goed? En ik ga niet meer zo hard door de bochten. En ik zal beter naar je luisteren.’

Finny begint ineens te lachen. ‘Beter naar mij luisteren? Daar geloof ik niets van!’
Mac haalt zijn schoudertjes op en begint te lachen. Hij is blij dat Finny weer vrolijk is. ‘Nou ja,’ piept Mac, ‘vandáág zal ik beter naar je luisteren. Morgen zien we wel weer!’

Samen lopen de muisjes terug naar hun muizenauto. Tijd om naar huis te gaan en plannetjes te smeden voor een nieuw avontuur. En het is tijd om te eten. Van spannende avonturen krijg je honger! Zelfs Finny, want zijn muizenbuikje voelt weer goed aan, al ziet hij nog een beetje bleek tussen zijn snorharen.

Tot de volgende keer!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Op een zonnige dag in mei, rijden er twee muisjes naar onze voordeur. Ho. Wacht. Rijden? RIJDEN?!

En zie ik het goed? Heeft Finny mijn bankpas tussen zijn pootjes?

Ik denk dat we onze twee huismuizen eens even aan de tand moeten voelen!

‘Finnegan en MacFlannegan, wat is dit???’

‘Dit is M.O.U.S.E.!’ piept Mac, met een muizenstemmetje dat een beetje schor is van opwinding en trots.

‘M.O.U.S.E.?’

Finny knikt heel wijs ‘Ja, M.O.U.S.E. Dat is een afkorting voor hele dure engelse woorden.’ Finny schraapt zijn keel om de engelse woorden zo deftig mogelijk uit te spreken: ‘Dit is de Mouse Offroad Utility Sport Extreme!’ En we kunnen er overal mee naar toe rijden, o-ve-ral! Want Offroad betekent ‘van de weg af’!

Mac luistert hoe Finny mij uitlegt waar de letters voor staan. Ik geloof niet dat ik hem ooit zó trots heb gezien. En het lijkt wel alsof hij met één pootje M.O.U.S.E. aan het aaien is? Mac is overduidelijk tot over zijn muizenoren verliefd. Op een Muizenauto…

‘Maar wat doen jullie met die bankpas? Die is niet van jullie!!!’

De muisjes geven de pas terug en beginnen heel hard door elkaar te piepen: ‘Hij was niet duur! Het was een koopje! Hij was van een oude muis. Er is bijna niet mee gereden! Hij stond daar maar voor de kat zijn viool in de garage. Zonde toch? Dan kunnen wij er beter plezier van hebben. JoePIEP!’

De muisjes houden niet meer op met praten…

‘Kijk eens hoe STOER hij is! Onze bagage kan achterop! Wedden dat we er een kat mee omver kunnen rijden? En we kunnen nu zelf onze boodschappen doen. Dan zullen we niet meer mopperen als de kaas op is. Want die halen we voortaan zelf op de markt!’

Dat laatste vind ik niet zo’n goed idee. Ik denk niet dat de kaasboer zit te wachten op twee brutale muisjes die al zijn klanten wegjagen…
Maar ik heb het muisgrijze gevoel dat de muisjes nog veel avonturen gaan beleven met M.O.U.S.E.

Wordt vervolgd!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Op deze zonnige en feestelijke dag was Finny al vroeg bezig met verzamelen.

Verzamelen? Van kaas zeker! – Nee…
Taartjes misschien? – Nee…
Verse aardbeitjes voor een heerlijke aardbeienlimonade? – Ook niet…

Finny was HAREN aan het verzamelen!
HAREN??? Jakkie bah!

Dat denk je misschien, maar kijk eens wat hij heeft gemaakt:

Een échte Leeuwenpruik! Speciaal voor Koningsdag.

Je ziet er knap uit Finny. Alle Kattenmormels zullen nu bang voor je zijn, hihi!

Vrolijke en koninklijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac zijn op kaasjacht in het Nederlands Openluchtmuseum (klik hier voor het eerste deel van dit verhaal). Na een tocht vól ontdekkingen, maar zonder kaas, komen ze ineens dit gebouw tegen: “Freia”. Het is een vrolijk gebouw met luiken. Geschilderd in rood, donkergroen en… KAASgeel!

En deze keer vallen de muizenneefjes met hun neus in de boter, want het is een kaas- en roomboterfabriek!

Dat van die roomboter geloven ze wel. Maar káás! Eindelijk! Met hun muizensnuitjes tegen het raam gedrukt turen ze naar binnen.
‘Ik zie heel veel kaas Mac,’ piept Finny enthousiast, ‘laten we naar binnen gaan!’
Muisstil, maar razendsnel trippelen ze de fabriek in.

‘Kijk nou Mac, planken vol met kaas!’ Finny kijkt vol ontzag naar boven. Mac zegt niet veel, maar klautert snel omhoog.

Uit volle macht duwt hij tegen een grote, goudgele kaas aan. Er is geen beweging in te krijgen. ‘Kom eens helpen Finny,’ piept Mac. Ook Finny laat zijn spierballetjes rollen, maar ze hebben geen geluk. De grote kaas is gewoon te zwaar. Zelfs voor twee avontuurlijke muizen!

• 

• 

‘Wat is dat?’ vraagt Mac, terwijl hij naar een grote kuip wijst. Finny haalt zijn schouders op. Ook hij heeft geen idee. De muisjes hijsen zich naar boven en gaan op de rand van de kuip staan.

‘Zou dit een bad voor stinkkazen zijn?’ vraagt Mac.
‘Of misschien houden mensen hier wel eens een kaasfondue feestje?’ Finny’s oogjes glinsteren. Dat ziet hij wel zitten! ‘Daar mogen ze ons de volgende keer wel voor uitnodigen!’ piept Finny enthousiast. Mac schudt zo hard ‘JA’ dat zijn oortjes ervan op en neer wapperen.

Maar ja… Er is nu geen kaasfondue feestje. De grote kazen zijn te zwaar om mee te nemen. Finny staat in het Kaaslokaal druk te gebaren naar Mac.
‘We moeten op zoek gaan naar kleine kaasjes Mac! Die zijn hier vast ergens te vinden. We moeten gewoon góed zoeken.’ Finny wil het niet opgeven. Ze zijn nu zó dichtbij!

De muisjes trippelen heel de fabriek door, op zoek naar kleine kaasjes. Muizenkaasjes voor kaasbaasjes!

‘Kijk nou!’ piept Finny blij. Hij heeft de deksel van een houten tonnetje gehaald en een kleiner kaasje ontdekt. Deze is nog steeds te groot om mee te nemen, maar het begint erop te lijken!

Finny en Mac hebben nu de kaassmaak helemáál te pakken. Ze rennen, klimmen, snuffelen wat zeg ik; ze VLIEGEN bijna de kaasfabriek door!

En de beloning?
Kijk zelf maar.

Ik denk niet dat je twee trotsere muisjes kunt vinden dan Finny en Mac.
Zelfs het merk van de kaas is perfect; ‘De Lachende Muis’. En lachen doen ze zeker!
Al is Mac misschien wat té enthousiast geweest. Zijn kaas is half zo groot als hij zelf is. Hij moet hem rollen, want tillen gaat niet. Rollen over de straat gaat makkelijk, maar een kaas door het gras heen rollen, is een ander verhaal. Mac moet hard werken voor zijn kaas!

Oh nee!! De Lachende Muis Kaas ontsnapt!!!

Mac rent zo hard als zijn muizenpootjes hem kunnen dragen achter zijn kaas aan.
‘StopPIEP! Daar is wa-wa-water!’ hijgt Mac. Maar Mac is te laat…
PLONS!!!!

Een minuutje geleden was Mac, net zoals zijn kaas, nog de lachende muis. Maar nu is hij veranderd in Moppermuis.
‘Het scheelde zó weinig Finny! Ik had hem bijna te PIEP pakken! Duizend katten op een vuurpijl, PIEP! Had ik tóch maar een kleine kaas meegenomen, net als jij Finny.’

Finny laat Mac even alleen, zodat hij stoom af kan blazen. Mac blijft maar babbelen. Hij heeft 1.001 ideeën. Over hoe hij het de volgende keer gaat doen, dat ze niet meer langs water moeten lopen met kaas, dat ze gewoon eerst een stuk kaas op hadden moeten eten en, en, en…. Langzaam wordt Mac minder boos, maar een beetje verdrietig is hij nog wel.

Mac veert ineens omhoog. Daar komt Finny aan met… tja, met wát?

• 

• 

Finny trippelt over de ophaalbrug van het Zaanse dorpje. ‘PIEPffff…’ puft Finny, terwijl hij een prachtig (en voor muisjes gróót) blikje naar Mac sjouwt.

Mac kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, stopt met babbelen en maakt het blikje open. Wat zijn dat voor een kaas-gele snoepjes? Het duurt niet lang of Mac proest het uit van het lachen.
‘Ik snap het al Finny, ik stop met babbelen over de verloren kaas en ik ga lekker snoepen van deze ROOMBOTER BABBELAARS, joePIEP!’ Enthousiast grabbelt Mac naar een babbelaar in het blikje.

‘Bonkjewol bieve Binny!’ piept Mac. Hij is bijna niet te verstaan met die dikke babbelaar in zijn mond, haha!

‘Kom Mac, we gaan naar huis!’ piept Finny. ‘We hebben nog een hele Lachende Muis kaas over en die gaan we vanavond lekker samen opeten!’
‘BoeBIEB!’ juicht Mac met bolle wangetjes.

En zo komt er een einde aan het avontuur van Finny & Mac in het Nederlands Openluchtmuseum. Nogmaals hartelijk dank aan het personeel/vrijwilligers van het Openluchtmuseum. Tot een volgende keer!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac gaan met ons mee naar het Nederlands Openluchtmuseum en ze maken er een feestje van!

Terwijl de muizenneefjes naar de Zaanse huisjes en de ophaalbrug kijken, smeden ze hun plannetjes. Totdat hun gevoelige muizenneusjes iets oppikken.

‘Ik ruik frietjes!’ piept Mac.
‘En ik ruik POFFERTJES!’ piept Finny.
‘JoePIEP! Het is hier geweldig!’ piepen de muisjes in koor.

Plannetjes bedenken is leuk, maar muizenbuikjes vullen is altijd beter. Dus ze pakken hun rugzakjes en volgen de heerlijke geuren die op de wind lijken te dansen.

Ze trippelen enthousiast naar de ophaalbrug; dáár komen de geuren vandaan. Totdat Mac zich bedenkt. Hij blijft stokstijf staan.
‘Hee Finny, wat als we hier ook káás zouden kunnen vinden? Dat is nog beter dan frietjes en PIEPpoffertjes, toch?’

Finny stopt nu ook. Terwijl hij naar alle mooie huisjes kijkt, trillen zijn snorharen. En als Finny’s snorharen trillen, dan weet je dat hij héél diep aan het nadenken is. Muisachtig diep!

‘Misschien heb je gelijk Mac’, piept Finny, terwijl hij over zijn bolletje wrijft. ‘Niets is zo Nederlands als kaas, dus dan moet er in het Nederlands OpenluchtMUISeum wel kaas te vinden zijn. Steek je neus hoog in de lucht Mac, we gaan op kaasjacht!’

‘Een molen in de kleuren van een koe; zwart-wit!’ juichen de muisjes in koor.
‘Dan kan de kaas niet ver weg zijn’, piept Mac, terwijl hij met zijn pootjes langs zijn snorharen wrijft. Het lijkt wel alsof Mac de kaas in gedachten al opgegeten heeft!

Finny & Mac houden van eten, maar ook van avonturen. Dus als ze bij de scheepswerf komen, vergeten ze heel even dat ze op kaasjacht zijn. Want met boten kun je avonturen beleven.

‘Dat is een mooie boot Mac!’ piept Finny, terwijl Mac nog aan het klimmen is.

Maar Mac heeft iets beters gezien. Hij wijst naar een grotere boot. Een boot met de kleur van een rijpe, belegen kaas. Als ze ooit in een boot gaan varen, dan moet het deze zijn!

In gedachten beleven de muisjes spannende avonturen, waarbij ze muizenprinsessen redden van vuurspuwende katten eh… draken. En van de muizenkoning krijgen ze als beloning een hele boot vol rijpe, geurende kaas.

De fantasie van de muisjes slaat helemaal op hol. Ineens ziet Finny een bord:

Teer?
Harpuis?
Het rijmt op ‘muis’, maar het klinkt helemaal niet lekker. Terwijl Finny het bord leest en zich afvraagt of je ‘harpuis’ kunt eten, hoort hij Mac ineens mopperen.

‘Duizend kaasbollen en een kaassouflé PIEP! Haal dit net van me af Finny! Het wil me opeten!’ Mac zwaait met zijn pootjes, maar door zijn geworstel komt hij steeds vaster te zitten. Finny rent snel naar Mac toe om hem te bevrijden uit het visnet.

‘Laten we verder gaan Mac, het is hier gevaarlijk. Jij zat vast in een visnet en dadelijk vallen we nog in een kan met teer. En je ruikt nu naar vis. Als ze hier ook Kattenmormels hebben, dan is dat pieperdePIEP gevaarlijk!’

De muisjes lopen snel verder, maar dan is er weer iets anders dat ze zien; klompen!

‘Oh…’ piept Finny zachtjes.’Kijk nou Mac, echte houten klompen. Die heb ik altijd al willen proberen.’ Mac begint te lachen. ‘Die zijn toch veel te groot Finny. Daar kun je bijna in wonen. Of varen!’

‘Oh Finny, kom snel!’ piept Mac ineens opgewonden. ‘Ik zie een KAAS rijden!’

• 

• 

De rijdende kaas is geen kaas, maar een tram. De tram rijdt de hele dag rond. Mensen en muisjes kunnen er lekker in gaan zitten en dan zien ze het hele park. Zonder moe te worden. En als het regent, word je ook niet nat!

Finny en Mac zijn meteen enthousiast. Zeker als ze zien dat het museum nog tramconducteurs zoekt. Eens kijken of die pet ze past!

Nou, ik denk het niet, kleine muizenvriendjes! Zelfs samen zijn jullie nog te klein…

Een beetje teleurgesteld lopen Finny en Mac verder. Geen kaas. Geen boot. Geen klompen. Geen tramconducteur… Maar wat is dat?

BROODBAKKERIJ
Dat klinkt heel deftig. Zouden ze ook koekjes hebben? Finny gluurt om het hoekje.

Er is veel méér dan brood te vinden in de broodbakkerij! JoePIEP!

Finny en Mac hebben heerlijke koek kunnen kopen. Koek in muizenpuntjes. Nu nog een plekje vinden om die heerlijke koek veilig op te kunnen peuzelen.

Niet veel later zitten de muizenneefjes samen op een groene berg.
‘Wat een fijn plekje hebben we gevonden!’ piept Finny met een volle mond. ‘Een mooie plek om nieuwe plannen te maken.’
Mac is het helemaal met hem eens: ‘Dit is een hele goede en veilige plek om nieuwe plannetjes te maken voor onze kaasjacht Finny. Ik weet zeker dat hier in het OpenluchtMUISeum kaas te vinden is!’

Oh jee… Zien jullie waar de muisjes zijn gaan zitten? Dit is helemaal geen groene berg. En ik weet ook niet of dit veilig is. Ze zitten op een plaggenhut en de deur staat open. Nu maar hopen dat er geen Kattenmormels wonen. Zeker omdat Mac nog steeds een beetje naar vis ruikt…

Wordt vervolgd!

Met dank aan het vriendelijke personeel/vrijwilligers van het Openluchtmuseum!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny sloft door de duinen en moppert een beetje: ‘Hoezo, de zee is leuk? Ik zie geen zee. Ik zie alleen maar zand. Ik voel alleen maar zand, PIEPbah! Het kruipt overal tussen. Als ik vanavond een toastje met smeerkaas eet, zitten er vast nog steeds zandkorrels tussen mijn tanden, jakkiePIEP!’

Mac loopt ver voor Finny uit. Hij trekt zich niets aan van het gemopper van zijn muizenneefje. Sterker nog; hij heeft iets ontdekt! Mac springt en stuitert van enthousiasme: ‘Kom op Finny, loop eens door! Dit móet je zien!’

Finny sloft achter Mac aan. Hij kan zich niet voorstellen wat er nou zo leuk is. Het loopt zo zwaar, dat zand. Zeker als je omhoog moet klimmen.

Als ze bovenop de duinen zijn aangekomen, duwt Mac de grassprieten opzij en piept opgewonden: ‘JoePIEP Finny, kijk! Het is de ZEE! Het is ons gelukt, we zijn bij de zee!’

Finny en Mac kijken hun ogen uit. Zo ver als hun kleine kraaloogjes kunnen kijken, zien ze water. Meteen piepen ze honderduit over alle leuke dingen die je op het strand kunt doen. Strandjutten, vliegeren, pootjebaden… En daarna? Een blokje zoute, oude kaas aan een prikkertje met een vlaggetje, dat wappert in de wind!

De muizenvriendjes nemen niet meer de moeite om naar beneden te lopen. Nee, ze glijden gewoon naar beneden!

JoePIEP! Wat een plezier!

Maar… Wat is dat? Finny en Mac zijn ineens muisstil.
Onderaan de duinen ligt iets. Het is een vogel. Een dode vogel.

‘Ojee,’ piept Mac zachtjes, ‘zou een haai dit gedaan hebben?’ Mac heeft ineens geen zin meer om te gaan pootjebaden.
Finny legt troostend zijn pootje op Macs schouder en piept dapper: ‘Haaien lusten vast geen muisjes. Wij zijn veel te klein en kriebelen op de tong. En bovendien hebben wij een haaienvriend!’
‘JAAAA!’ piept Mac opgelucht: ‘De Koekjeshaai!’

Het verhaal van Finny & Mac en de Koekjeshaai vind je hier.

De muisjes lopen weer verder en kijken hun ogen uit; wat liggen er veel schelpen op het strand!

Finny heeft een mooie schelp gevonden die goed bij zijn broekje past.

Mac neemt een donkergrijze schelp mee.

Ze lopen terug naar de duinen, waar Mac begint te graven. Wat slim! De muisjes hebben hun vlieger hier verstopt, zodat ze niet zo hoeven sjouwen. De schelpjes worden in de schuilplaats gelegd en de vlieger nemen ze mee naar het strand.

Het is een bestuurbare vlieger!
‘Goed vasthouden Finny! Ik loop naar achteren en als ik ‘PIEP’ roep, moet jij de vlieger omhoog gooien.’ Mac probeert de draadjes zo strak mogelijk te houden terwijl hij naar achteren loopt.

‘Ben je er klaar voor Finny? Eén, twee, PIEP!’ roept Mac.

Finny springt in de lucht en gooit de vlieger zo hoog mogelijk de lucht in.

JoePIEP!!! Het is gelukt!

De muisjes blijven met de vlieger spelen totdat de zon ondergaat. En dan is het tijd voor een blokje kaas. Pootjebaden hebben ze niet meer gedaan. Ik denk dat jij wel weet waarom!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Vrolijk knabbelend aan een stukje kaas loopt Mac over het aanrecht. De brutale aap eh… muis heeft onze koelkast weer eens open gekregen!

Maar Mac voelt zich niet helemaal op zijn gemak. Het lijkt wel alsof hij bekeken wordt! De haartjes in zijn nek staan recht overeind. Dat is een teken van GEVAAR!

Als hij rond kijkt ziet hij ineens een beest op een plank staan. Een beest met tanden. Scherpe tanden! Is dat een… haai? Het is een HAAI!!

• 

• 

• 

Weg met die kaas! Ren voor je leven Mac!

Het duurt niet lang of Mac komt terug. Met versterking; Finny wil graag zien of het verhaal van Mac wel waar is. Want haaien leven toch alleen in de zee?

Finny & Mac gluren over het randje van het aanrecht. De haai is stil. Zijn witte tanden blinken.

‘Hij lijkt wel bevroren,’ piept Finny ‘ik ga een kijkje nemen Mac!’

Finny klautert op het aanrecht en verstopt zich achter de waterkoker. Zijn zwarte kraaloogjes houden de haai goed in de gaten. Hij is klaar om weg te rennen als de haai beweegt.

• 

• 

Maar de haai beweegt niet. Finny begint de haai uit te dagen; hij gooit zijn pootjes in de lucht en roept: ‘Joehoeoeoe PIEP! Hier ben ik! Haai, haai, wat ben je saai!’

Mac begint te lachen om zijn malle neef, maar is ook een beetje ongerust en piept zachtjes naar Finny: ‘Kijk uit Finny! Die haai heeft wel een stuk uit dat surfboard gehapt!’

• 

• 

Finny draait zich om en kijkt Mac aan. ‘Ik denk dat we niets te vrezen hebben van deze haai. Weet je wat er op het surfboard staat Mac? COOKIE jar!’

Cookie? Zoals het Engelse woord voor… Koekje???

Dat is het toverwoord dat alle schrik laat verdwijnen. ‘Ik denk dat er koekjes in zijn buik zitten!’ piept Mac enthousiast. Mac springt op het aanrecht en heeft meteen een plan: ‘We gebruiken die bakjes om een trapje te maken Finny.’

Samen schuiven de muisjes de bakjes in de richting van de haai.

‘Het is niet hoog genoeg Mac!’ piept Finny. ‘We gebruiken de weegschaal ook als trap!’

Mac springt op de weegschaal, zodat Finny hem de bakjes aan kan geven.

Ineens ziet Finny iets waardoor hij héél hard begint te piepen: ‘Sa-PIEP-erdeflap Mac! Wat ben je zwáár geworden! 123 gram! Dat is net zoveel als een halve pak koekjes!’

‘Doe niet zo gek Finny,’ piept Mac, ‘dat komt omdat ik op de weegschaal gesprongen ben. Wacht maar even.’ Mac blijft doodstil staan.

Aha! Nu zegt de weegschaal dat Mac nog maar 82 gram weegt.

Finny is tevreden: ‘Onder de 3 cijfers is prima Mac! Daar kan nog wel een koekje bij!’

• 

• 

Finny en Mac stapelen de doosjes op de weegschaal.

Mac staat naast de haai en wijst waar Finny naar toe moet gaan.

Finny prikt voor de zekerheid nog één keer in de buik van de haai om zeker te weten dat hij niet leeft!

Mac springt omhoog en gaat met héél zijn gewicht aan de haaienvin hangen. Toch maar goed dat hij 4 keer zoveel weegt als een gewone huismuis!

Finny juicht: ‘JoePIEP Mac! De bek van de haai is open!’

Mac klautert naar boven en…

Hij duikt zó de bek van de haai in. Dat ziet er best eng uit, zo’n muisje tussen die scherpe tanden!

Mac grabbelt in de buik van de haai. De muizenneefjes hebben geluk; geen vis in de buik van de haai, maar wel koekjes. Het is een Koekjeshaai!

Een koekje voor Finny, een koekje voor Mac en…

een koekje voor de Koekjeshaai; de grote nieuwe vriend van de muisjes!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac hadden een plan. En dat moest snel uitgevoerd worden, voordat alle sneeuw weg zou zijn. Zodra het zonnetje zich liet zien, gingen de muizenneefjes aan de slag.

“Hee Finny! Wat ben je aan het doen?”

Finny kijkt niet op of om, maar blijft doorwerken terwijl hij piept: “Wij zijn onze eigen Olaf aan het maken!”

“Onze eigen Olaf? Bedoelen jullie de sneeuwpop uit de Disneyfilm ‘Frozen’?” vraag ik verbaasd.

Mac kijkt me aan alsof ik héél dom ben.

“Ja natuurlijk!” piept hij. “Wij vinden Olaf leuk, want hij is altijd zo vrolijk. En nu ligt er veel sneeuw en kunnen wij onze eigen Olaf maken!”

Achter mij hoor ik de sneeuw kraken. Daar komt Finny aangestormd!

“Ik heb de armen voor Olaf!” piept Finny trots en hij steekt twee takjes voor zich uit.

“JoePIEP!” juicht Mac, “Dan ga ik op zoek naar ogen en een neus!”

Daar is Mac weer. Wat houdt hij tussen zijn pootjes geklemd?

“Kijk!” roept Mac terwijl hij de tak naar voren steekt. “Besjes voor Oscars ogen!”

Aha! Slimme muizenneefjes!

Er wordt snel gewerkt, want het zonnetje kan dan wel schijnen, maar de sneeuw is koud aan de blote pootjes! De Olaf van Finny & Mac komt tot leven.

“Hee muisjes, krijgt jullie Olaf geen mond?” vraag ik nieuwsgierig. En alweer kijken de muizenneefjes mij aan alsof ik héél dom ben…

“Nee natuurlijk niet” piept Finny, “want dan eet Olaf al onze kaas op!”

Tja… als je gek bent op kaas, dan kun je maar beter het zekere voor het onzekere nemen.
Olaf kijkt inderdaad een beetje ondeugend. Zelfs zonder mond. Zijn armpjes zijn al uitgestrekt. Alsof hij zó een kaasplankje op zou willen rennen en álles mee zou nemen!

Vrolijke groetjes,
Sandra

En dan ligt er ineens MUISACHTIG veel sneeuw! Finny & Mac kijken hun ogen uit. Dik ingepakt tegen de kou trekken ze hun Olympische slee omhoog; Hop-hop-hop, de Muizenberg op!

“Ben je nog bang voor splinters in je muizenbillen Finny?” vraagt Mac met een ondeugende lach.

“Het maakt me allemaal niet uit Mac, dit is geweldig!” glundert Finny, terwijl hij een sneeuwvlok uit zijn kraaloogjes veegt.

Als ze bovenaan staan springen de muizenneefjes op de slee en dan… als in een achtbaan, gaat het eerst langzaam… En dan sneller….

En sneller… En SNELLER!!!

KRRRSSSHHHHHHHH…… De verse sneeuw kraakt als ze met hun slee onderaan hun Muizenberg tot stilstand komen. Mac heeft er een witte snoet van gekregen!

“NOG EEN KEEEEEEER!!!” roepen Finny & Mac in koor.
Ze rennen zó hard dat je zou denken dat ze door een Kattenmormel achtervolgd worden!

“Ga maar vast zitten Mac, ik zal je duwen. Dit lijkt een beetje op het sleeën over het mos* in de bossen!” grinnikt Finny.
_{*Lees hierover meer in ‘Schatreis, de avonturen van Finny & Mac‘}

Mac piept verschrikt: “Je wordt toch niet wéér misselijk Finny?!”

“Neeee joh!” Finny lacht. Dit is niet zo eng; als we vallen, landen we lekker zacht!”

“Ben je er klaar voor Mac? Eén!”

“Twee!”

“DRIE! JoePIEIEIEP!!!”

En zo wordt er nog lang gerend, gegleden en gelachen in de sneeuw. Net zolang totdat de pootjes, oortjes en neusjes bijna stijf van de kou worden. Dan is het tijd voor warme chocolademelk bij de open haard van het Muizenhuis. Misschien wel met een blokje kaas op een prikkertje!

Vrolijke sneeuwpret-groetjes,
Sandra

De postbode stond zaterdag voor onze deur met een pakketje. Een pakketje voor ‘MacFlannegan’. Wat deftig! Er zijn maar weinig mensen en muizen die de echte, maar ook hele lange naam van Mac gebruiken. Wat zou het zijn?

Als ik het pakketje naar het muizenhuis breng, staat Mac al klaar bij de voordeur.

Ik denk dat Finny deze keer van niets weet; hij kijkt verbaasd naar beneden. Mac drukt met zijn pootjes op het papier en begint te glunderen.

“JoePIEP!!!” juicht Mac en hij gooit zijn muizenarmpjes met een grote zwaai in de lucht. “Precies op tijd!”

Ik zie Finny denken: Precies op tijd? Wat is precies op tijd? Op tijd voor wat? Waarom weet ik hier niets van?

Finny houdt niet van geheimen en barst zowat uit elkaar van nieuwsgierigheid. Zo snel als zijn pootjes hem kunnen dragen trippelt hij naar beneden.

“Zal ik helpen Mac? Wat is het?” Finny’s snorharen trillen van de spanning, maar hij krijgt geen antwoord. Mac is veel te druk bezig met het los maken van het plakband.

Finny verspilt geen energie meer met vragen stellen en helpt Mac mee. Dat geheimzinnige pakket moet open. Geen geheim blijft lang verborgen voor een nieuwsgierige muis, zeker niet als je Finny heet!

Als sneeuw voor de zon is het bruine papier verdwenen en wat overblijft…

“Oh nee”, piept Finny en hij grijpt naar zijn hoofd. “Wat heb je nu gekocht?”

“Dit”, Mac’s stem klinkt heel gewichtig, “is een slee. Een Olympische slee!” Mac’s pootjes aaien voorzichtig over het ruwe hout en hij wijst naar de Olympische ringen die voorop de slee geschilderd staan. “Als het morgen gaat sneeuwen, kunnen we samen over de sneeuw vliegen Finny!”

Finny begint te snuiven: “Een Olympische slee uit 1924 Mac. Negen-tien-vier- en-twintig! Onze oudste kaas is nog niet zo oud! Hier krijgen we alleen maar splinters van in onze kadetten!”

“Ik heb hem gekocht van neef Murdoc. Dit was de slee van Bliksemsnelle Bob.” Mac glimt van trots. “Hij heeft er in 1924 alle Olympische kaasmedailles mee gewonnen!”

“Je hebt deze slee gekocht van neef Murdoc? Malle Murdoc?” piept Finny en hij schudt zijn hoofd zo hard op en neer dat zijn oren wapperen. “Ik heb nog nooit gehoord van Bliksemsnelle Bob. Murdoc houdt van grapjes. Ik denk hij dit malle verhaal verzonnen heeft om ruimte te kunnen maken in zijn voorraadschuur. Ik zou ook liever verse kaas in mijn schuur bewaren dan een slee uit NEGEN-TIEN-VIER-EN-TWINTIG!” Finny begint steeds harder te piepen.

Mac haalt zijn schouders op. “Maak je niet zo druk Finny. We gaan morgen op sneeuw avontuur. Met of zonder splinters.” Mac gaat op de slee zitten en pakt het touw om mee te sturen stevig vast.

“En weet je wat het voordeel is van splinters?” Mac proest het uit van het lachen, “Daar kun je een stukje kaas mee prikken!”

Finny probeert boos te blijven kijken, maar het lukt hem niet. Het duurt niet lang of hij staat te schuddebuiken van het lachen.

“Ik hoop wel dat er muisachtig veel sneeuw gaat vallen Mac!” piept Finny enthousiast, “Dan krijgt Malle Murdoc spijt dat hij zijn Olympische Splinter Slee aan jou heeft verkocht!”

Wordt vervolgd!

Vrolijke groetjes,
Sandra