Het is een donkere, regenachtige dag. De muisjes vervelen zich. Alle kaas is op. Mac hangt slaperig in zijn stoel. ‘Pieieieieppp…’ zucht Mac, ‘ik zou willen dat het al lente was. Het is zo saai buiten.’
Ineens stormt Finny weg. Iets later komt hij terug met een doosje. ‘Wat is dat?’ vraagt Mac nieuwsgierig.
‘Het is het cadeau van SinterPIEPklaas! We waren het helemaal vergeten!’ piept Finny opgewonden.
Mac komt uit zijn luie stoel en slaat zijn pootjes voor zijn ogen. ‘Poeh PIEP! Dat is een heleboel werk Finny, ik weet niet of ik daar wel zin in heb!’
Finny schudt zijn hoofd. ‘Je bent een luie muis aan het worden Mac! Kom op! We moeten in vorm blijven. Als we onze spieren en hersenen niet gebruiken, worden we traag en dom. En je weet wat er gebeurt als muisjes traag en dom worden…’ Finny kijkt Mac strak aan. ‘Dan worden we makkelijke hapjes voor KATTENMORMELS!!’
Mac gooit zijn pootjes in de lucht. ‘PIEP nee! Wij worden NOOIT hapjes voor Kattenmormels. Kom Finny, je hebt gelijk; we gaan samen bouwen.’
Wat zullen de muisjes het eerste maken; de vrachtwagen of de graafmachine?
Er wordt een doosje omgeschud. Wat een boel onderdelen! Gelukkig zit er ook een boekje bij.
Mac houdt het boekje vast, terwijl Finny er het juiste onderdeeltje bij zoekt. Finny trippelt van links naar rechts, alles wordt opgepakt.
‘Nee,’piept Mac, ‘dat is niet het juiste stukje.’
‘En deze?’ vraagt Finny. ‘Of deze? Of deze? Deze?? PIEP!’
Mac wordt er helemaal gek van. ‘Finny, je bent te ongeduldig. We moeten dit RUSTIG doen!’
Mac heeft een goed idee; ‘Als jij het boekje leest, ga ik op zoek naar het juiste stukje. Ik ben veel techPIEPser!’
Finny moppert een beetje, maar weet dat Mac gelijk heeft. Hij begint rustig voor te lezen wat er allemaal gedaan moet worden. Hij geeft Mac goede aanwijzingen.
Langzaam begint de vrachtwagen vorm te krijgen. Nu er steeds minder losse onderdeeltjes liggen, ziet Finny ook steeds beter hoe het in elkaar zit.
‘JoePIEP Mac! We hebben al een step gebouwd, kijk maar!’
‘Nog even volhouden Finny, dan kunnen we zo met de vrachtwagen rijden,’ piept Mac wijs.
Tadaaaa! Het is gelukt! De LEGO vrachtwagen zit in elkaar.
‘Kom Finny, ik ga achterin de bak zitten, dan kun jij mij duwen.’ Mac gaat zitten en Finny duwt.
Ojee… De muisjes hebben niet in de gaten dat dit niet zomaar een vrachtwagen is. Dit is een kiepwagen. Nee, geen PIEPwagen, maar een KIEPwagen. Dit doet een kiepwagen:
Hij kan zijn lading eruit kieperen! Ha ha ha, daar liggen Finny en Mac.
De muizenneefjes krijgen er de slappe lach van! Ze lachen zó hard, dat Sinterklaas het in Spanje vast ook gehoord heeft.
Zo werd die saaie dag tóch heel leuk!
Vrolijke groetjes,
Sandra