Als jullie Finny & Mac al een tijdje volgen, dan weten jullie dat ze een speciale band hebben met het paard van Sinterklaas; Ozosnel.
Ze hebben ooit de schoen van Ozosnel terug gevonden. En Ozosnel heeft ze zelfs een keer een kaartje gestuurd.
De Sint is weer in het land. Dat betekent dat Ozosnel er ook weer is. De muisjes zouden Ozosnel héél veel vragen willen stellen, maar het paard van Sinterklaas heeft het zó druk, dat dat niet lukt.
Dat wordt dus géén Muizenpraatjes podcast over Ozosnel…
Maar niet getreurd! Finny & Mac hebben hier iets op gevonden. Ze gaan met hun microfoons, recorder én een dik boek vól vragen naar een boerderij. Niet zo maar een boerderij natuurlijk. Het is een boerderij waar paarden wonen!
Omdat de muisjes Ozosnel goed kennen, zijn ze helemaal niet bang voor paarden. Ze lopen recht op de wei af waar een klein wit paardje met bruine vlekken staat.
‘Hallo klein paard, ik ben Finny. Wie ben jij?’ Finny en Mac houden hun microfoons klaar. Zou het paardje zin hebben in muizenpraatjes?
‘Hihihihihiiii, ik ben Pepsiiii!’ hinnikt het kleine paardje vrolijk.
‘En wie ben jij?’ Pepsi wijst met zijn neus naar Mac. Met zijn warme adem zou Pepsi Mac zó omver kunnen blazen.
‘Ik ben Mac! Finny en ik zijn grote vrienden van Ozosnel. Weet jij wie dat is Pepsi?’
‘Natuurlijk, hihihiii! Wie kent het beroemdste paard van de wereld nou niet?’ briest Pepsi.
Pepsi houdt wel van een gezellig praatje. Hij babbelt honderduit over vanalles en nog wat, maar het meest over… eten!
Hij vertelt over het gras, dat nu niet zo lekker meer is als in de lente. Hij vertelt over winterpenen die zo dik zijn als een mensenarm. En smakelijke bospeentjes die zo dun zijn als een muizenpootje. En appeltjes. En muesli. En paardenbrokjes. En vooral… dat hij véél te WEINIG eten krijgt!
Finny & Mac schudden met hun grijze hoofdjes. Schandalig! Waarom krijgt Pepsi niet meer te eten?
Opeens gooit Pepsi zijn kleine hoofdje omhoog. Hij lijkt te schrikken? Waarvan?
Oh! Ik zie het al! Er is een ander paard bij gekomen. Een prachtig, donkerbruin paard met een witte bles op zijn hoofd. Hij is net zo groot als Ozosnel. En… hij steekt zijn tong uit naar Pepsi? Waarom doet hij dat?
Finny & Mac willen daar natuurlijk meer van weten. Ze gaan met hun microfoons bij het grote paard staan.
‘Wie bent u?’ vraagt Finny. Finny is een beetje onder de indruk van het grote paard, daarom vraagt hij het heel beleefd.
Het grote paard lijkt een beetje te lachen. Voorzichtig komt hij dichterbij en snuift aan de muisjes.
‘Ik ben Udonis. Jullie moeten niet alles geloven wat Pepsi zegt hoor! Zal ik een geheimpje vertellen?’
De muisjes knikken enthousiast en roepen ‘Ja PIEP! Heel graag meneer Udonis!’
Dat wordt een spannende podcast!
‘Nou, die kleine Pepsi hier, dat is een ondeugend ventje! Hij probeert altijd te ontsnappen. En als dat lukt, rent hij de moestuin in. Of hij probeert in te breken in het voerhok.’
‘Eh, PIEP?’ fluistert Finny bedeesd. ‘Meneer Udonis, dat is toch niet raar als je buikje rammelt van de honger?’
Udonis begint te hinniken van het lachen.
‘Honger? We krijgen hier prima te eten, maar voor Pepsi is het nooit genoeg. Hij snoept graag. Hij kan niet stoppen. En dat is niet goed voor paarden.’
‘Wij hebben ook wel eens buikpijn na het eten van teveel kaasjes en taartjes hoor!’ piept Mac verontwaardigd. ‘Dan moet je gewoon even gaan liggen en UITbuiken!’
Udonis schudt zijn hoofd. ‘Nee muisjes, dat klopt misschien voor jullie, maar niet voor paarden. Als wij teveel eten, dan kunnen we hele erge buikkrampen krijgen. Dat noemen ze koliek. En dat is heel gevaarlijk voor paarden.’
Hmm… Finny & Mac snappen het niet helemaal. Maar Meneer Udonis lijkt heel serieus.
Opeens begint Udonis vrolijk te hinniken. ‘Ik heb een ideetje kleine muisjes. Als jullie op mijn rug klimmen, dan kunnen we een ritje maken!’
‘JoePIEP! Jaaa!’ roepen Finny &Mac in koor. Snel leggen ze alle podcast spulletjes aan de kant. Meneer Udonis helpt ze met zijn neus omhoog en niet veel later…. Zitten de muisjes prinsheerlijk op de grote Udonis!
Meneer Udonis loopt rustig door de wei. Hij zorgt ervoor dat de muisjes niet van zijn rug afvallen.
‘JoePIEP Meneer Udonis! Nu willen we het dak op!! Hop paardje HOP!!’ piept Mac.
Udonis begint te lachen.
‘Hihihiiiiii! Gekke muizen! Ik ben Pegasus het vliegende paard niet! Als jullie het dak op willen, dan moeten jullie dat aan Sinterklaas of Ozosnel vragen.’ Udonis schudt zijn manen en laat de muisjes langs zijn staart naar beneden glijden.
Als ze weer op hun eigen pootjes staan, maken Finny & Mac een dansje van plezier. ‘JoePIEP! Dat was geweldig! Dank u wel Meneer Udonis!’
Finny plukt nog wat viooltjes en klavertjes en legt die bij de stallen neer als bedankje voor Pepsi en Udonis.
Ik weet waar de muisjes van dromen vannacht. Jullie ook?
Vrolijke groetjes,
Sandra