Finny & Mac hadden een plan. En dat moest snel uitgevoerd worden, voordat alle sneeuw weg zou zijn. Zodra het zonnetje zich liet zien, gingen de muizenneefjes aan de slag.
“Hee Finny! Wat ben je aan het doen?”
Finny kijkt niet op of om, maar blijft doorwerken terwijl hij piept: “Wij zijn onze eigen Olaf aan het maken!”
“Onze eigen Olaf? Bedoelen jullie de sneeuwpop uit de Disneyfilm ‘Frozen’?” vraag ik verbaasd.
Mac kijkt me aan alsof ik héél dom ben.
“Ja natuurlijk!” piept hij. “Wij vinden Olaf leuk, want hij is altijd zo vrolijk. En nu ligt er veel sneeuw en kunnen wij onze eigen Olaf maken!”
Achter mij hoor ik de sneeuw kraken. Daar komt Finny aangestormd!
“Ik heb de armen voor Olaf!” piept Finny trots en hij steekt twee takjes voor zich uit.
“JoePIEP!” juicht Mac, “Dan ga ik op zoek naar ogen en een neus!”
Daar is Mac weer. Wat houdt hij tussen zijn pootjes geklemd?
“Kijk!” roept Mac terwijl hij de tak naar voren steekt. “Besjes voor Oscars ogen!”
Aha! Slimme muizenneefjes!
Er wordt snel gewerkt, want het zonnetje kan dan wel schijnen, maar de sneeuw is koud aan de blote pootjes! De Olaf van Finny & Mac komt tot leven.
“Hee muisjes, krijgt jullie Olaf geen mond?” vraag ik nieuwsgierig. En alweer kijken de muizenneefjes mij aan alsof ik héél dom ben…
“Nee natuurlijk niet” piept Finny, “want dan eet Olaf al onze kaas op!”
Tja… als je gek bent op kaas, dan kun je maar beter het zekere voor het onzekere nemen.
Olaf kijkt inderdaad een beetje ondeugend. Zelfs zonder mond. Zijn armpjes zijn al uitgestrekt. Alsof hij zó een kaasplankje op zou willen rennen en álles mee zou nemen!
Vrolijke groetjes,
Sandra
