Auteur: Sandra Veneman

Finny & Mac gaan winkelen. Ze hebben gelezen dat je tenten met korting kunt kopen. En weet je waar? Bij een winkel met de naam van een knaagdier; de bever!

Mac weet het zeker; hier kunnen ze een prachtige tent kopen. Hij ziet het al voor zich; samen met Finny de mooiste avonturen beleven. ‘s Avonds samen kaasjes eten in de tent. Een kampvuur maken en marshmellows roosteren of appels poffen. Kamperen is een muisachtig groot avontuur!

Met een folder vól aanbiedingen loopt hij voorop. Finny weet het niet. Zou een winkel voor mensen wel tentjes voor muisjes verkopen?

‘Wauw PIEP! Een groene tent Finny! Die is mooi!’ Mac zwaait enthousiast met zijn pootjes.

‘Gekke Mac, deze tent is veel te groot. Hier past jouw hele familie in. En ik denk dat mijn familie er dan ook nog bij kan. We willen gaan kamperen, geen feestjes vieren!’ moppert Finny.

Finny en Mac dwalen door de winkel. Ze bekijken heel veel tenten, maar ze zijn allemaal te groot.

‘Zullen we het eens gaan vragen?’ piept Mac. Dat vindt Finny een goed idee, dus ze trippelen naar een verkoper.

‘Hallooo PIEP! Verkoopt u ook tentjes voor muisjes?’ schreeuwt Mac. Mensen zijn een beetje doof, dus je moet als muisje wat harder piepen om gehoord te worden.

De vriendelijke verkoper kijkt verbaasd naar beneden. Aan zijn voeten ziet hij twee muisjes staan. Ze kijken hem een beetje aarzelend, maar ook heel ondeugend aan.

‘Nou…’ zegt de verkoper met een zachte stem (hij weet denk ik dat muisjes hele goede oren hebben) ‘ik denk dat ik wel iets voor jullie heb. We hebben nog één ieniemienie tentje in de aanbieding. Hij staat daarachter in de hoek. Ga maar eens kijken.’

Dat laten de muisjes zich geen twee keer zeggen. Ze rennen zo hard als hun muizenpootjes ze kunnen dragen naar de hoek die de verkoper aanwijst.

‘Ooooohhhh… een blauwe tent!’ piept Finny blij. Finny’s lievelingskleur is blauw.

Finny loopt naar binnen. De tent is perfect; méér dan genoeg ruimte voor twee muisjes én een voorraadje kaas.
Mac kijkt toe hoe Finny de tent in loopt en hij moet een beetje lachen; de tent heeft bijna dezelfde kleur als de schoenen van Finny.

‘JoePIEP!!’ piept Mac enthousiast. ‘Deze gaan we kopen Finny!’

De verkoper laat zien hoe ze de muizentent af moeten breken. De tent wordt netjes opgevouwen en in een zakje gestopt. De tentstokken gaan in een ander zakje.

Even later staan de muizenneefjes buiten. Ik mocht ze met de auto naar huis brengen. Tijdens de rit worden er al heel veel plannetjes gesmeed.

M(u)issie geslaagd. De kampeer avonturen kunnen beginnen. Spannend!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Dankjewel voor de gastvrijheid Bever!

In juli en augustus gaan veel mensen op vakantie of ze maken dagtripjes. Muisjes doen dat ook. Ze noemen dat ‘dagtrippels’.

Als de weermuis zegt dat het aan de kust lekker weer wordt, weten Finny & Mac wat ze moeten doen. ‘JoePIEP! We gaan een dagtrippel maken. Lekker naar het strand!’

Daar gaan de twee muizenneefjes. De weermuis had het goed; het is droog en het zonnetje komt zelfs af en toe achter de wolken vandaan. Er staat een lekker briesje en het is niet zo druk. Kattenmormels kom je op het strand niet zo vaak tegen, dus Finny & Mac kunnen onbezorgd genieten.

Maar wat draagt Mac toch op zijn schouder? Wat zit er in die geruite tas? Het lijkt wel een Schots stofje. Mac komt uit Schotland. Zou er een doedelzak in de tas zitten?

Finny heeft een lekker plekje op de handdoek gevonden. Hij gebruikt zijn rugzak als kussen en laat de zonnestralen zijn muizensnuit verwarmen.

Ondertussen pakt Mac de geheimzinnige tas uit. Kijk nou? Er zit een vlieger in! En niet zomaar een vlieger, het is een STUNTvlieger. Dat is een vlieger die je kunt besturen. Je kunt hem van links naar rechts en van boven naar onder laten gaan. En je kunt hem rondjes in de lucht laten draaien. Hartstikke stoer!

Mac zet de vlieger in elkaar. Elk stokje moet op de juiste plek zitten. Het doek moet strak gespannen worden. De lijnen moeten precies op de juiste plek vast zitten. Als er iets niet goed zit, dan kan de vlieger niet vliegen. En al helemaal niet stunten!

Finny kijkt vol spanning toe terwijl Mac als een bezig bijtje om de vlieger heen trippelt. Zou het lukken?

‘JoePIEP! Goed gedaan Mac!’ juicht Finny, terwijl hij zijn muizenpootjes in de lucht gooit. Finny is hartstikke trots op zijn neef. Kijk; de vlieger vliegt nu al. Finny hoeft hem niet eens de lucht in te gooien.

Mac speelt voorzichtig met de lijnen. Alles lijkt in orde, dus de lange besturingslijnen kunnen vastgemaakt worden. Stunten maar!

‘Nu gaat het gebeuren Finny! Eén… twee… Hellup PIEIEIEIEIEIEPPP!!!!!’

Oei! Dat klinkt niet goed. Finny stuift overeind. Hij rent zo hard als zijn muizenpootjes hem kunnen dragen in de richting van de verschrikkelijk harde piep.

Zie ik daar Mac’s schoenen liggen? Mac is toch niet de lucht in gevlogen?!

Oooooh jeeee…. Mac is niet gaan vliegen, maar wel gaan stunten. De vlieger is te sterk voor hem. Mac wordt op zijn bolle muizenbuikje over het strand gesleept. Hij blijft de lijnen vasthouden, want hij wil zijn vlieger niet kwijt raken. Dadelijk wordt hij nog de zee in gesleept!

Gelukkig kan Finny héél snel rennen. Als hij bijna bij Mac is, maakt hij een grote sprong en hij grijpt Mac bij zijn blote pootjes. Met zijn tweetjes zijn Finny & Mac sterk én zwaar genoeg om de vlieger te stoppen.

De muisjes staan op en vegen het zand van hun snorharen en oren. Het zand valt zelfs uit de broekspijpen van Mac!

Mac begint te lachen. ‘Nou, dit was niet de stunt die ik in gedachten had Finny! Hihihihi!’
Finny’s snorharen beginnen te trillen en het duurt niet lang of de muisjes staan allebei te schuddebuiken van het lachen.

‘Hee Mac, ik heb een idee!’ Finny wrijft over zijn snuitje. ‘Wat als we sámen gaan stunten? Samen zijn we sterk genoeg.’

Zo gezegd, zo gedaan. De muisjes moeten even oefenen, maar het duurt niet lang of ze laten de vlieger stunten, zonder zelf te stunten. Mac stuurt de vlieger en Finny houdt hem vast.

En natuurlijk wisselen ze af en toe, want Finny wil ook graag leren hoe je een stuntvlieger bestuurt.

Ze laten de vlieger rondjes draaien totdat ze er duizelig van worden. Wat een heerlijke dagtrippel, zo mogen er nog veel meer komen!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny en Mac komen bij een wandeling in Drenthe een toren tegen. Niet zo maar een toren, maar een uitkijk toren.

‘Kom Finny, daar gaan we in klimmen! Ik weet PIEP zeker dat we dan een heel mooi uitzicht hebben.’ Mac rent zo hard als zijn kleine pootjes hem kunnen dragen naar de trap en Finny trippelt achter hem aan.

De eerste treden zijn makkelijk. Muisjes kunnen goed klauteren en een trap is geen probleem. Een beetje hoger in de toren is er geen trap meer. Je moet nu met een steile ladder omhoog. En die ladder is gemaakt voor mensenbenen en niet voor muizenpootjes…

Maar natuurlijk geven Finny en Mac niet op! Mac trekt zichzelf omhoog aan de treden van de ladder. Finny kijkt het kunstje van Mac af en doet hetzelfde.

Niet veel later zijn ze hoog genoeg uitgekomen om over het hek van de toren te kunnen kijken. Wat een mooi uitzicht! Ineens gaan Mac’s oren stijf overeind staan. Ziet hij iets bijzonders? Een Kattenmormel misschien?

‘Wat zie je Mac?’ vraagt Finny nieuwsgierig.
’Ik kan het niet geloven Finny! Er lopen hier Schotse Hooglanders, PIEP!’ Macs kraaloogjes stralen.

Aha! Ik snap waarom Mac zo enthousiast is. Schotse Hooglanders zijn runderen uit Schotland. En weet je wie er ook uit Schotland komt? Mac!!

Mac rent als een dolle muis van de ladder en de trap af. Eenmaal beneden rent hij in de richting waar hij de Schotse Hooglanders heeft zien grazen. Ik denk dat hij een praatje met ze wil maken. Misschien wel in het Schots?

Aha! Daar is de eerste al. Mac zwaait naar het grote, rossige beest. Finny is onder de indruk van de horens. Poeh… Als je niet uitkijkt prikken die horens zó in je muizenbillen!

Mac begint van alles te roepen naar de Schotse Hooglander:
‘HULLO! HOO ARE YE?’

Finny weet niet goed wat hij zegt, maar het klinkt een beetje als ‘hallo’?

Het grote beest lijkt niet onder de indruk. Hij loopt gewoon verder. Nou moe! Wat is dat nou. Dat is niet erg beleefd?

Mac haalt zijn schouders op. Hij heeft nog wel een lesje voor Finny:
’Dat was een vrouwtje, een koe. Dat zie je aan de horens; die krullen omhoog. Kijk PIEP! Daar loopt een mannetje, een stier. Zijn horens wijzen naar voren.’

Oh ja! Ik zie het ook! Kijk maar op de foto hieronder:

Het is wel duidelijk dat Mac als Schotse muis, veel over Schotse Hooglanders weet. En nu weten wij het ook!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac gaan met ons mee naar Drenthe. Ze willen wel eens weten waarom de bedden in Drenthe zo interessant zijn.
Bedden in Drenthe? Oh, de muisjes bedoelen hunebedden!

Als de muizenneefjes aan het wandelen zijn, ziet Finny ineens een bord.
‘Hee Mac,’ piept Finny blij, ‘we hebben er eentje gevonden, het staat op het bord; hu-PIEP-bed D52. Hmmm…’ Finny wrijft over zijn snuitje. ‘Waarom heet dat bed D52? Dat is een rare naam!’

‘Wat een vreemd bed!’ Mac staat een beetje raar te kijken naar de stapel grote stenen voor hem.

‘Er staat een mens bij het hu-PIEP-bed; dan moet het wel bijzonder zijn! Maar het ziet er niet eh… zacht uit?’ Mac schudt zijn muizenbolletje. ‘Mensen zijn rare wezens. Maar ze houden ook van kaas. Dus misschien zien ze iets dat wij niet zien? Kom Finny! We gaan dichterbij kijken!’

De muisjes vinden het maar een gek iets, een hunebed. Ze besluiten er bovenop te klimmen. Je weet tenslotte nooit?

Als ze het hunebed aan alle kanten bekeken hebben, weten ze het zeker;
’Een hu-PIEP-bed is gewoon een berg stenen!’ piepen ze zó hard, dat het in Friesland zelfs te horen is.

Het is tijd om de muizenmannen iets meer te vertellen over hunebedden. Ik leg ze uit dat het niet zomaar een berg stenen is. 5.000 Jaar geleden hebben mensen deze stenen op elkaar gestapeld, om er een begraafplaats van te maken. De stenen zijn heel zwaar; wel 20.000 kilo per steen!

Finny kijkt moeilijk. Hij is even stil, maar piept dan; ‘Dat zijn wel 1.500 kazen per steen! Pffff… PIEP! Dat is heel zwaar!’
’Dat moeten hele sterke mensen geweest zijn!’ piept Mac met grote ogen.

Een dag later komen we bij een ander hunebed aan.

Finny wijst naar het hunebed, dat er heel anders uit ziet dan het hunebed van gisteren.
’Ik denk dat deze kapot is Mac. De stenen die er bovenop liggen, zijn gevallen!’

Mac reageert niet. Hij ziet iets anders in de verte. Zien jullie het ook? Er ligt nóg een hunebed.

De muisjes wandelen er naartoe.
’Deze ziet er veel beter uit Mac!’ piept Finny.

Finny heeft gelijk. Kijk eens hoe mooi al die zware stenen op elkaar liggen?

Dat willen Finny & Mac natuurlijk goed onderzoeken. Mac kijkt voorzichtig of er geen Kattenmormels onder de stenen zitten. Je kunt als muisje niet voorzichtig genoeg zijn.

Finny en Mac kijken hun ogen uit, terwijl ze onder het hunebed door lopen. Jammer genoeg zijn het geen zware kazen, anders hadden ze er een stukje uit kunnen knabbelen.

Finny heeft een idee: ‘Zullen we het andere hu-PIEP-bed repareren Mac? Als we elkaar helpen, lukt het ons vast wel om er een steen op te leggen. Dan is hij weer als nieuw!’

De muisjes trippelen blij naar het hunebed dat kapot is en zoeken een mooie steen uit.

‘Eén-twee-PIEP!!’
Finny & Mac tillen de steen op en schuifelen er voorzichtig mee naar het kapotte hunebed.

Met veel gezucht en gePIEP lukt het om de steen bovenop een grote steen van het hunebed te tillen.

Nog een beetje draaien…

‘JoePIEP!!’ piept Finny uit volle borst. ‘Wij zijn de geweldigste, beste, sterkste hu-PIEP-bedden bouwers van de hele PIEP wereld!’

Max schudt zijn muizenhoofdje. Gekke Finny!
’Kom Finny, ik heb honger gekregen van al dat gesjouw. Ik heb nog een stukje kaas in mijn rugzak zitten. Zullen we een plekje in het zonnetje zoeken om te gaan eten?’

Natuurlijk vindt Finny dat een goed plan! Niets smaakt zo lekker als een stukje kaas als je zo hard hebt gewerkt.

Mocht je binnenkort in Drenthe zijn, zou je eens kunnen kijken of je kleine steentjes op het hunebed ziet liggen. Misschien is dat het werk wel van Finny & Mac!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac horen een hele rare piep. Geen PIEP van een muis. Nee… het kinkt als een groter dier. Soms klinkt het meer als fluiten. Maar het is ook geen vogel. Het is gewoon…. een beetje eng!

Maar hee, als je een avontuurlijke én vooral nieuwsgierige muis bent, dan ga je natuurlijk op onderzoek uit!

De muisjes sluipen door het huis, op weg naar het rare piep-fluit geluid. Mac kijkt voorzichtig om het hoekje. ‘Zie je al iets Mac?’ fluistert Finny.
‘Ja PIEP!’ fluistert Mac opgewonden. ‘Het lijkt wel een kooi? Zou het piep-fluit beest in een kooi zitten? Pak je lasso Finny!’

Wacht eens even… Zegt Mac nou ‘lasso’? Wat willen die gekke muisjes doen? Enge beesten vangen?

‘PIEP op eng PIEP-fluit beest!!!’ piept Mac hard en hij zwaait met een touw, terwijl Finny met zijn lasso zwaait. ‘Wij zijn niet bang hoor!’ piept Finny stoer, maar ik zie dat hij een beetje bibbert. Dat is ook niet gek als je als kleine muis ineens oog in oog staat met… ja, wat is het eigenlijk?

‘Een CaaaPIEPaaaa!!!’ roepen Finny en Mac in koor. ‘Daar hoeven we niet bang voor te zijn!’

CaaaPIEPaaa??? Oh, ze bedoelen CAVIA! Nee, daar hoef je niet bang voor te zijn als kleine muis.

Finny en Mac trippelen zó snel het hok binnen, dat de cavia snel in zijn hokje kruipt.
‘Ooo, sorry PIEP!’ piept Finny. ‘We willen je niet aan het schrikken maken caaaPIEPaaa, maar we wisten niet dat jij zo hard kunt piep-fluiten, dus we waren een beetje ongerust.’

Mac heeft een idee. ‘We gaan jou helpen caaaPIEPaaa! We gaan jouw huisje schoonmaken en jou eten geven!’
‘Jaaa PIEP!’ piept Finny blij. ‘Dat is een goed idee! Ga maar even in deze bak uitrusten, dan zorgen wij voor een mooi huisje met lekker eten.’

‘Wat heb je mooie haren caaaPIEPaaa’ piept Mac, ‘die moeten niet vies worden. Kom Finny, we gaan aan de slag!’

Zoooo… De houtkrullen worden ververst en extra opgeschud.

Mac zorgt voor de cavia brokjes.

En Finny voor vers hooi.
Jammer dat de cavia geen kaas eet, hahaha!

Dat hebben jullie héél goed gedaan muizenvriendjes. Jullie kunnen zó bij de dierentuin gaan werken!

Vrolijke groetjes,
Sandra

We hebben een doos vol prachtige kerststerren gekregen. Finny & Mac helpen graag om ze op te hangen. Alleen zijn muisjes nogal klein. En de kerststerren willen we hoog ophangen. Hmmm… Hoe gaan ze dat doen?

‘JoePIEP!’ piept Mac ‘Daar maken we een avontuur van!’ Finny & Mac stuiven weg. Het duurt niet lang of ze komen terug met allerlei spulletjes. Hee! Ik herken die spulletjes! Die hebben de muizenmannen ook gebruikt bij ‘Operatie Kerstboom’ vorig jaar!
_{Het verhaal van Operatie Kerstboom vind je hier.}

Alleen dat pistool is nieuw? Oh, wacht! Daar schieten ze het touw mee omhoog, wat slim! Als het touw goed om de kerstslinger heen zit, kan Mac omhoog getrokken worden door Finny. Mac heeft een tuigje, waar hij veilig in kan zitten.

‘Ik ben klaar voor de eerste ster Finny!’ piept hij naar beneden. Finny pakt een rode kerstster en bindt hem aan het touw. En hupsakee! Hijsen maar!

Het duurt niet lang of de kerstster is boven. Voorzichtig maakt Mac de ster los. Nu moet hij de ster aan de kerstslinger vast maken.

En dat is best eng! Kijk maar eens hoe hoog het is:

En er zijn nog veel meer sterren:

Eén voor één hijst Finny de sterren naar boven en Mac hangt ze op.

Ze zijn prachtig hè? Sommige sterren zijn net zo groot als de muisjes. Gelukkig zijn de meeste van papier, dus niet zo zwaar.

En op het einde van de middag, hangen alle sterren, op één na, in de slinger. Wauw!

Finny & Mac hebben ontzettend hard gewerkt. En hun beloning?
Een grote beker chocolademelk. Mét slagroom natuurlijk. Proost!

En die ene ster die over is? Die hangt bovenin het muizenhuis:

Nu kan de Kerst beginnen. Ho-ho-ho!

Vrolijke kerstgroetjes,
Sandra

Hallo Finny & Mac! Kom maar eens kijken wat Sinterklaas jullie gebracht heeft.

Finny & Mac gooien de pootjes in de lucht. ‘JoePIEIEIEP!’ klinkt het luidkeels door ons huis.

Ongelofelijk, wat een grote schoencadeautjes! Sinterklaas kijkt duidelijk niet naar de schoenmaat, want anders waren deze cadeautjes PIEPklein geweest.

Mac rent naar het pakje waar zijn naam op staat. Zijn muizenpootjes trekken aan het papier.

Finny is ondertussen ook zijn pakje open aan het maken.

Whoehoeoeoe! Het is Lego! En niet zomaar Lego; de Sint heeft Finny een graafmachine gegeven.

En Mac? Mac kreeg een vrachtwagen!

En ik denk…. dat Finny & Mac deze chocolaatjes van het paard van Sinterklaas hebben gekregen. Een mooie beloning voor het teruggeven van de paardenschoen.

‘Dank je wel SinterPIEPklaas!!’ roepen Finny & Mac in koor, met hun mondjes vol met chocolade.

Ik vraag me af of de muizenmannen weten dat ze de graafmachine en vrachtwagen zelf nog moeten bouwen. Zouden ze dat kunnen? Wat denken jullie?

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac horen rare geluiden op het dak. En even daarna horen ze een harde BONK! Wat gebeurt er toch? De nieuwsgierige muisjes zijn niet bang; ze rennen naar de voordeur.

Er ligt iets roods op de stoep. Wat is dat? Finny & Mac zijn héél nieuwsgierig, maar ook voorzichtig. Eerst kijken ze door het raam of er geen Kattenmormels aankomen. Als de kust veilig is, rennen ze naar het rode eh… ding.

Finny bekijkt hem goed en snuffelt er ook aan. Het rode ding ruikt een beetje vreemd? Niet naar katten, maar wat dan wel? Het lijkt wel de geur van een paard?
Ondertussen probeert Mac erachter te komen waar dit vreemde ding vandaan komt.

Is het uit de lucht gevallen? Mac kijkt zó ver achterover, dat zijn nek er pijn van gaat doen.
‘Zou het van het dak af gekomen zijn Finny?’ vraagt Mac

De muisjes besluiten om het rode ding naar binnen te sjouwen. Het is best wel zwaar, maar het lukt! Er zitten zwarte banden aan. Het lijkt wel of het ergens aan vast heeft gezeten?

Mac haalt zijn neus op. ‘Bah! Het ruikt een beetje naar paard Finny!’
‘Ja PIEP! Dat vind ik ook! Kom Mac, we gaan kijken of we iets op de Ai-PIEP kunnen vinden.’

De muisjes turen op het scherm van de iPad. Sorry… de Ai-Piep. Er komen allemaal paardenspulletjes voorbij. Zomerjassen voor paarden, winterjassen voor paarden en zelfs paardenschoenen. Hoooo… Dat meen je niet? PaardenSCHOENEN?

‘Jaaaa PIEP!’ roepen Finny & Mac in koor. ‘Dit is het! We hebben een paardenschoen gevonden!’
Tja… het lijkt er inderdaad wel op. Wat denken jullie?

Maar de muisjes zijn nog niet klaar. Er staat een vreemd teken op de paardenschoen. Daar willen de nieuwsgierige muizensnuitjes meer van weten. Het duurt niet lang of ze hebben het gevonden.

‘Oooooohhh…’ fluistert Mac. ‘Het is het teken van SinterPIEPklaas… Finny, we hebben de schoen van het paard van SinterPIEPklaas gevonden!’

‘Jaaaa PIEP!’ roept Finny enthousiast. ‘En wij weten nu ook het geheim van SinterPIEPklaas!; zijn paard heeft sluip-schoenen!
Daarom word je niet wakker als SinterPIEPklaas met zijn paard over het dak loopt!’

‘En dan kan het paard ook geen gaten in het dak trappen.’ piept Mac heel wijs.

‘Oei… dan zal het paard van SinterPIEPklaas deze schoen wel missen Mac!’ Finny wrijft met zijn pootje over zijn snuit. ‘Weet je wat? We zetten de paardenschoen bij de kachel. Dan kan SinterPIEPklaas hem vast terugvinden.’

Dat is een heel goed plan muizenmannen!

Zie ik dat nou goed? Mac legt een appel voor het paard in de schoen. En Finny zet hun muizenschoentjes erbij.

Hahahaha! Ik denk dat de muisjes een wit voetje bij Sinterklaas willen halen! Zou het ze lukken en worden ze extra beloond door Sinterklaas? Ik ben benieuwd!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny en Mac rennen opgewonden door het huis. Sinterklaas komt eraan! Of, zoals de muisjes hem noemen; SinterPIEPklaas. Vorig jaar verraste Sinterklaas de muisjes met chocoladelettertjes en hartjes van kaas.* Misschien dat ze dit jaar wéér wat lekkers krijgen. Of zelfs nog meer!
_{*Lees hier het verhaal van vorig jaar}

Finny heeft gehoord dat Sinterklaas het erg leuk vindt als je iets moois voor hem knutselt. Hij heeft iets gevonden dat hij samen met Mac wil maken. Zijn pootjes wapperen door de lucht terwijl hij aan Mac uitlegt wat er moet gebeuren.

‘We gaan de hoed van SinterPIEPklaas maken!’ piept Finny enthousiast. ‘Eén voor jou en één voor mij. Dan ziet SinterPIEPklaas meteen dat wij de allergrootste SinterPIEPklaas fans zijn van de wereld!’

Met een potlood tekent Finny de hoedjes op rood papier. En nu knippen!

Een klein muisje met een grote schaar. Dat lukt natuurlijk helemaal niet goed. Mac krijgt de schaar niet goed open en dicht. Maar daar heeft hij een oplossing voor; een scherp mes!

‘Een MES! Ben je helemaal gék geworden Mac? Dadelijk snijd je je pootjes eraf!’ Finny is boos. Dit is véél te gevaarlijk! Maar wat dan?

‘We doen het sámen Mac. Met zijn tweetjes lukt het vast wel.’

En inderdaad; kijk eens wat een mooie hoed!
Of beter gezegd; een mijter. Zo heet de hoed van Sinterklaas.

Tadááá!!! Hier staan ze dan. Finny & Mac; de twee allergrootste Sinterklaas fans van de hele (muizen)wereld!

‘Kom Finny,’ roept Mac. ‘We gaan televisie kijken, dan kunnen we zien hoe SinterPIEPklaas het land binnen vaart!’
Kijk nou; Finny heeft zelfs bijna dezelfde staf als Sinterklaas!

Finny & Mac zingen uit volle borst sinterklaasliedjes en smikkelen samen van een groot stuk taaitaai.

‘Mmmmm Mac, wat is dit lekker! En we krijgen vast nog véél meer van SinterPIEPklaas als hij ziet wat wij samen geknutseld hebben.’
‘En we moeten het paard niet vergeten Finny’, piept Mac, terwijl hij over zijn buikje wrijft.

Het worden spannende dagen voor de muisjes. Wat denken jullie; hebben ze iets lekkers van de Sint verdiend?

Vrolijke groetjes,
Sandra

Wat zijn de muisjes toch aan het doen?
Mac loopt door de tuin met een wit pakketje onder zijn pootje.

En Finny ook?

Zelfs onze hond Toryn komt kijken wat de muisjes uit aan het spoken zijn.

De muizenneefjes schieten tussen de struiken en laten zich niet meer zien. Misschien zijn ze een holletje aan het maken? Wel een beetje raar, want ze zijn allebei een andere kant op gelopen. Of zouden ze verstoppertje aan het spelen zijn?

Ineens hoor ik heel hard ‘BOE!’
Ik schrik ervan; er zit een spook in de tuin!

BOEOEOEOE!!
Oh nee! Het zijn TWEE spoken!!

De spoken lijken van elkaar te schrikken en roepen heel hard in koor: ‘IEKS!!’
Even verstijven ze, maar dan rennen ze allebei een andere kant op.

Hee? Die schoentjes komen mij wel heel bekend voor…
En zie ik nu twee staartjes? Spoken met staartjes?

Hahaha! Het zijn Finny & Mac!
Finny wilde Mac aan het schrikken maken.
En Mac wilde Finny laten schrikken.
Nou muizenmannen; het is jullie allebei gelukt.

De muisjes piepen dat het een lieve lust is. Wát een toeval dat ze allebei hetzelfde idee hadden!

Mac heeft nog een extra verrassing: ‘Kijk eens wat ik heb? Een Halloween spook!’
Vol trots laat Mac een klein spookje aan Finny zien.

‘Wat leuk Mac, die kunnen we op ons balkon zetten; dan denkt iedereen dat wij een spookhuis hebben, PIEP!’ Finny lacht in zijn muizenvuistje. ‘En dan kan ons nieuwe huisspook meteen de Kattenmormels wegjagen!’

Zo gezegd, zo gedaan:

Finny & Mac wensen iedereen een HapPIEP Halloween!

Vrolijke groetjes,
Sandra