Blog

Finny & Mac staan met hun auto (M.O.U.S.E.) aan de rand van een militair oefenterrein. Dat is een plek waar veel mensen met hele grote auto’s en tanks oefenen. Auto’s die meer dan 30 muisjes hoog zijn! En tanks die zwaarder zijn dan 1 miljoen muisjes!

Omdat er met hele grote auto’s gereden wordt, zijn er ook veel sporen in het zand. Hele diepe sporen, waar je als muisje met je auto in kunt verdwijnen!

Maar dat maakt Finny & Mac niets uit; met het plaatje van de grote en sterke lynx vóór op de auto, houdt niets en niemand ze tegen.

‘JoePIEP!’ Klinkt het vrolijk over de grote zandvlakte.

Kijk nou! Het lijkt wel alsof ze gaan vliegen!
Gaat dit wel goed? De vorige keer werd Finny ziek toen Mac zo aan het racen was.
Of zou hij deze keer gewoon wat minder kaas bij het ontbijt hebben gegeten? Dat scheelt natuurlijk wel.

‘KAPOEFFFFF!’
De muisjes staan ineens stil. De wielen van M.O.U.S.E. hebben zich helemaal begraven in het losse zand. Wat nu?

Finny & Mac zijn niet voor één gat te vangen; samen krijgen ze hun stoere auto weer uit het zand. Een beetje graven, een beetje duwen, elkaar aanwijzingen geven en tadaaa!

Als je elkaar een pootje helpt, kun je héél veel bereiken. Goed gedaan muizenmannen!

Iets verderop zet Mac de auto stil, zodat Finny kan kijken waar ze naar toe moeten. Finny tuurt over de zandvlakte. Waar zou hij naar op zoek zijn? Wilde katten? Een kaaswinkel? Of een nieuw avontuur? Als jullie het weten, mag je het zeggen!

Finny & Mac racen verder door de sporen die de grote mensenauto’s hebben achtergelaten. Hartstikke handig; het is net een soort muizen-snelweg, maar dan door het zand.

‘KA-BOEMMM-POEFFF!’
Wat nu weer? Finny & Mac zijn in een kuil gereden en bijna over de kop geslagen!

Gelukkig is Finny in het losse zand geland. Niets gebroken, alleen een heleboel zand gehapt.
‘Pfffrrrttt, pffffrrrtt!’ Finny blaast het zand uit zijn neus en poetst zijn snorharen.

Wat een brokkenpiloten. Gelukkig is M.O.U.S.E. niet bovenop de muisjes gevallen, want dan zouden ze nu zo plat als een pannenkoek zijn.

Het lukt de muizenneefjes om de auto met veel gepiep en gesteun weer op 4 wielen te krijgen. Poeh poeh! Daar krijg je honger van!
Ennn… daar gaat M.O.U.S.E weer. Finny staat rechtop en geeft met zijn pootje de richting aan. Ga nou zitten Finny, dadelijk lig je weer zand te happen!

‘Gas erop Mac! We gaan onze muizenbuikjes vullen. Ik heb zin in zandkoekjes!’

Hahaha, die Finny! ZANDkoekjes… Ik hoop dat ze een koektrommel vol zandkoekjes vinden, want die hebben ze wel verdiend. Voorzichtig en tot de volgende keer stoere muizenmannen!

Vrolijke groetjes,
Sandra

‘Wat is het warm hè?’ Mac draait aan een snorhaar terwijl hij naar de blauwe lucht kijkt.
‘Nou en of! Weet je waar het goed weer voor is Mac?’ Finny heeft een plannetje, dat is duidelijk.
‘Het is perfect weer om M.O.U.S.E. te poetsen!’
‘Wat een goed idee Finny; dan kan ik meteen mijn nieuwe bezem uitproberen.’
De muisjes rennen naar binnen om hun poetsspullen te halen.

Een beetje spetteren met water is nu niet erg. Finny zingt een vrolijk muizenliedje terwijl hij de auto poetst. Het is een liedje over katten die niet kunnen zwemmen, hihihi!

Mac veegt met zijn nieuwe bezem het zand en stof van M.O.U.S.E. af. Hij is afgeleid, want Finny zingt een beetje vals. Mac’s oor begint er zelfs van te krullen!

Al snel zijn de muizenneefjes klaar.
‘Weet je wat leuk zou zijn?’ Mac kijkt van een afstand naar de schone auto. Finny kijkt hem vragend aan. Wat heeft Mac nu weer bedacht?
‘Ik denk dat M.O.U.S.E. er nóg mooier uit zou zien als we hem een beetje zouden PIEP-pimpen.’

PIEP-pimpen? Wat bedoelt Mac nou? Ik snap het niet helemaal, maar Finny heeft geen uitleg nodig. Hij weet wat Mac bedoelt en klopt hem op zijn schouder.

‘Goed idee Mac! We kunnen er een rally auto van maken? Je weet wel, net als die mensen auto’s. Die plakken ze helemaal vol met plaatjes. Dat kunnen wij ook!’
‘Ik weet wat we erop kunnen plakken!’ zegt Mac en meteen stormt hij naar binnen.

Even later komt hij terug. Wat heeft hij in zijn handen?
Oh jee… Finny is er niet blij mee.

Het is een plaatje van een lynx. Een lynx is een kat. En niet zomaar een kat; het is de gróótste kat in Europa.

‘Hoe haal je het in je hoofd Mac, PIEP! We gaan toch geen Kattenmormel op onze auto plakken?’ Finny kan het niet aanzien en slaat zijn pootjes voor zijn ogen.

Mac vindt het juist een héél goed idee. Hij legt Finny uit waarom.
‘Als Kattenmormels dit plaatje op M.O.U.S.E. zien, dan denken ze dat wij vriendjes zijn van de allergrootste kat in Europa. En dan durven ze ons niets te doen.’ Mac’s oogjes glimmen. Hij is heel trots op wat hij heeft bedacht.

Tja… Tegen zoveel muizenwijsheid kan Finny niet op. Hij laat Mac het plaatje van de lynx op de auto plakken. Helemaal vooraan. Op de neus van de auto. Want als je het doet, doe je het goed!

Mac heeft nog meer plaatjes gevonden. En ik weet inmiddels waar hij ze vandaan heeft getoverd. Dit zijn onze wandelstok plaatjes. Maar eerlijk is eerlijk; ik denk niet dat wij ze ooit gaan gebruiken. Dan kunnen de muisjes er maar beter plezier van hebben. Ze PIEP-pimpen met veel plezier (én gepiep) de auto.

Mac timmert er op los terwijl Finny er voor zorgt dat alles recht hangt. Pas je wel op je pootjes Finny?

Opeens hoor ik een oorverdovende PIEIEIEIEP!
Aiii… Mac heeft Finny per ongeluk met de hamer op zijn pootje geslagen! Arme Finny. Gelukkig is er niets gebroken.

Met een verbandje om zijn poot gaat Finny even rustig zitten, terwijl Mac het laatste spijkertje erin slaat.

Tadaaa!

M.O.U.S.E. is gepoetst en ge-PIEP-pimpt. Klaar voor een nieuw avontuur.

Maar nu eerst een glas ijskoude aardbeienlimonade en een taartje. Voor pechvogel Finny zelfs twee taartjes. Mac trakteert!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Als je een auto hebt gekocht* die M.O.U.S.E. heet (Mouse Offroad Utility Sport Extreme), moet je natuurlijk testen wat je er allemaal mee kunt doen! Finny & Mac zijn er helemaal klaar voor.

_{*Eigenlijk hebben ze hem niet zelf gekocht, want ze hebben onze bankpas gebruikt! En dat terwijl ze toch écht niet arm zijn (lees hierover meer in ‘Schatreis‘). De muisjes noemen dat ‘zuinig zijn’.}

Ze zijn héél goed voorbereid; zie je dat rode koffertje met het witte kruis? Dat is een EHBO koffertje. Een koffertje voor Eerste Hulp Bij Ongelukken. Daar zitten pleisters in en verband en nog veel meer. Je weet maar nooit, al beloven ze plechtig niet in 7 sloten tegelijk te rijden.

Mac knikt heel serieus: ‘Heel handig, zo’n E.H.B.O. koffertje, PIEP! Want we kunnen het verband ook gebruiken voor Kattenmormels.’
‘Voor Kattenmormels?’ vraagt Finny. Wat bedoelt Mac nou?
‘Kattenmormels zeggen altijd miauw, ik denk omdat ze pijn hebben!’ Mac kan zijn lach niet meer inhouden, hij proest het uit. Finny staat nu ook te hikken van de lach. ‘Mi-AU-AU-AAAAUWWWWWW!’ piepen ze oorverdovend hard.

Kijk maar uit, kleine muizenboeven, ik hoop niet dat er een Kattenmormel in de buurt is. Die lusten brutale muisjes rauw!

En daar gaan de muizenneefjes. Ze lachen nog steeds om het kattengrapje.
Finny achter is achter het stuur gekropen en Mac zit naast hem. Mac had liever zelf gereden, want autorijden vindt hij muisachtig leuk.

‘Mag ik dadelijk rijden Finny?’ Mac wiebelt van de ene muizenbil op de andere. Hij durft het niet hardop te zeggen, maar hij vindt dat Finny rijdt als een bejaarde muis met plakkerige smeerkaas aan zijn banden. Véél te langzaam dus!

‘Mac, zit eens stil! Heel de auto wiebelt omdat jij zo ongeduldig bent! Dadelijk rijd ik in een PIEIEIEP!!!!’

Oh jeeee! Finny is in een GAT gereden! Eén wiel van M.O.U.S.E. is er bijna helemaal in verdwenen.
Mac springt snel uit de auto om de schade te bekijken.

Finny begint druk te wapperen met zijn pootjes. ‘Duwen Mac! Déze kant op, dan geef ik gas!’

Mac duwt uit alle macht, terwijl Finny voorzichtig gas geeft.
Het lukt! M.O.U.S.E. kan weer verder. Alleen nu wél met Mac achter het stuur.

Mac is helemaal door het dolle heen. Hij wil racen! Geen bejaarde muizentocht, maar echt rally rijden. Door de bossen! Mac trapt M.O.U.S.E flink op zijn staart eh… gaspedaal bedoel ik.

Finny’s muizentandjes klapperen op elkaar door alle hobbels waar Mac overheen stuift. Hij houdt zich stevig vast.
‘JoePIEP!’ roept Mac vrolijk. ‘Dit is pas autorijden!’

M.O.U.S.E stuitert over het bospad en als hij met één wiel een steen raakt, vliegt hij zelfs een stukje door de lucht!

Hoe harder M.O.U.S.E. gaat, des te blijer wordt Mac. Maar Finny niet…
Finny kijkt alsof hij veel teveel kaas gegeten heeft en daarna is gaan trampoline springen. Hij wordt een beetje groen…
‘Mac stopPIEP!! Ik word misselijk!!’ piept Finny benauwd.

Mac trapt hard op de rem en zodra M.O.U.S.E. stil staat, zet Finny het op een rennen.

Zo hard als zijn kleine muizenpootjes hem kunnen dragen, rent Finny naar een boom. O jee… Finny is echt misselijk. Ik denk dat hij moet spugen.

Mac trippelt met het EHBO koffertje achter zijn vriendje aan. Hij kijkt een beetje schuldig.

‘Gaat het Finny?’ piept Mac zachtjes. ‘Heb je een tabletje tegen wagenziekte nodig?’

Finny kreunt. ‘Neeee Mac, ik heb een BETERE CHAUFFEUR nodig!!’

‘OK Finny, misschien heb ik wel een beetje te wild gereden.’ Mac vindt het heel erg dat zijn beste muizenmaatje ziek is geworden van zijn rijstijl. ‘Ik beloof dat ik voortaan een beetje rustiger zal rijden over hobbel-de-bobbel paadjes, goed? En ik ga niet meer zo hard door de bochten. En ik zal beter naar je luisteren.’

Finny begint ineens te lachen. ‘Beter naar mij luisteren? Daar geloof ik niets van!’
Mac haalt zijn schoudertjes op en begint te lachen. Hij is blij dat Finny weer vrolijk is. ‘Nou ja,’ piept Mac, ‘vandáág zal ik beter naar je luisteren. Morgen zien we wel weer!’

Samen lopen de muisjes terug naar hun muizenauto. Tijd om naar huis te gaan en plannetjes te smeden voor een nieuw avontuur. En het is tijd om te eten. Van spannende avonturen krijg je honger! Zelfs Finny, want zijn muizenbuikje voelt weer goed aan, al ziet hij nog een beetje bleek tussen zijn snorharen.

Tot de volgende keer!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Op een zonnige dag in mei, rijden er twee muisjes naar onze voordeur. Ho. Wacht. Rijden? RIJDEN?!

En zie ik het goed? Heeft Finny mijn bankpas tussen zijn pootjes?

Ik denk dat we onze twee huismuizen eens even aan de tand moeten voelen!

‘Finnegan en MacFlannegan, wat is dit???’

‘Dit is M.O.U.S.E.!’ piept Mac, met een muizenstemmetje dat een beetje schor is van opwinding en trots.

‘M.O.U.S.E.?’

Finny knikt heel wijs ‘Ja, M.O.U.S.E. Dat is een afkorting voor hele dure engelse woorden.’ Finny schraapt zijn keel om de engelse woorden zo deftig mogelijk uit te spreken: ‘Dit is de Mouse Offroad Utility Sport Extreme!’ En we kunnen er overal mee naar toe rijden, o-ve-ral! Want Offroad betekent ‘van de weg af’!

Mac luistert hoe Finny mij uitlegt waar de letters voor staan. Ik geloof niet dat ik hem ooit zó trots heb gezien. En het lijkt wel alsof hij met één pootje M.O.U.S.E. aan het aaien is? Mac is overduidelijk tot over zijn muizenoren verliefd. Op een Muizenauto…

‘Maar wat doen jullie met die bankpas? Die is niet van jullie!!!’

De muisjes geven de pas terug en beginnen heel hard door elkaar te piepen: ‘Hij was niet duur! Het was een koopje! Hij was van een oude muis. Er is bijna niet mee gereden! Hij stond daar maar voor de kat zijn viool in de garage. Zonde toch? Dan kunnen wij er beter plezier van hebben. JoePIEP!’

De muisjes houden niet meer op met praten…

‘Kijk eens hoe STOER hij is! Onze bagage kan achterop! Wedden dat we er een kat mee omver kunnen rijden? En we kunnen nu zelf onze boodschappen doen. Dan zullen we niet meer mopperen als de kaas op is. Want die halen we voortaan zelf op de markt!’

Dat laatste vind ik niet zo’n goed idee. Ik denk niet dat de kaasboer zit te wachten op twee brutale muisjes die al zijn klanten wegjagen…
Maar ik heb het muisgrijze gevoel dat de muisjes nog veel avonturen gaan beleven met M.O.U.S.E.

Wordt vervolgd!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Op deze zonnige en feestelijke dag was Finny al vroeg bezig met verzamelen.

Verzamelen? Van kaas zeker! – Nee…
Taartjes misschien? – Nee…
Verse aardbeitjes voor een heerlijke aardbeienlimonade? – Ook niet…

Finny was HAREN aan het verzamelen!
HAREN??? Jakkie bah!

Dat denk je misschien, maar kijk eens wat hij heeft gemaakt:

Een échte Leeuwenpruik! Speciaal voor Koningsdag.

Je ziet er knap uit Finny. Alle Kattenmormels zullen nu bang voor je zijn, hihi!

Vrolijke en koninklijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac zijn op kaasjacht in het Nederlands Openluchtmuseum (klik hier voor het eerste deel van dit verhaal). Na een tocht vól ontdekkingen, maar zonder kaas, komen ze ineens dit gebouw tegen: “Freia”. Het is een vrolijk gebouw met luiken. Geschilderd in rood, donkergroen en… KAASgeel!

En deze keer vallen de muizenneefjes met hun neus in de boter, want het is een kaas- en roomboterfabriek!

Dat van die roomboter geloven ze wel. Maar káás! Eindelijk! Met hun muizensnuitjes tegen het raam gedrukt turen ze naar binnen.
‘Ik zie heel veel kaas Mac,’ piept Finny enthousiast, ‘laten we naar binnen gaan!’
Muisstil, maar razendsnel trippelen ze de fabriek in.

‘Kijk nou Mac, planken vol met kaas!’ Finny kijkt vol ontzag naar boven. Mac zegt niet veel, maar klautert snel omhoog.

Uit volle macht duwt hij tegen een grote, goudgele kaas aan. Er is geen beweging in te krijgen. ‘Kom eens helpen Finny,’ piept Mac. Ook Finny laat zijn spierballetjes rollen, maar ze hebben geen geluk. De grote kaas is gewoon te zwaar. Zelfs voor twee avontuurlijke muizen!

• 

• 

‘Wat is dat?’ vraagt Mac, terwijl hij naar een grote kuip wijst. Finny haalt zijn schouders op. Ook hij heeft geen idee. De muisjes hijsen zich naar boven en gaan op de rand van de kuip staan.

‘Zou dit een bad voor stinkkazen zijn?’ vraagt Mac.
‘Of misschien houden mensen hier wel eens een kaasfondue feestje?’ Finny’s oogjes glinsteren. Dat ziet hij wel zitten! ‘Daar mogen ze ons de volgende keer wel voor uitnodigen!’ piept Finny enthousiast. Mac schudt zo hard ‘JA’ dat zijn oortjes ervan op en neer wapperen.

Maar ja… Er is nu geen kaasfondue feestje. De grote kazen zijn te zwaar om mee te nemen. Finny staat in het Kaaslokaal druk te gebaren naar Mac.
‘We moeten op zoek gaan naar kleine kaasjes Mac! Die zijn hier vast ergens te vinden. We moeten gewoon góed zoeken.’ Finny wil het niet opgeven. Ze zijn nu zó dichtbij!

De muisjes trippelen heel de fabriek door, op zoek naar kleine kaasjes. Muizenkaasjes voor kaasbaasjes!

‘Kijk nou!’ piept Finny blij. Hij heeft de deksel van een houten tonnetje gehaald en een kleiner kaasje ontdekt. Deze is nog steeds te groot om mee te nemen, maar het begint erop te lijken!

Finny en Mac hebben nu de kaassmaak helemáál te pakken. Ze rennen, klimmen, snuffelen wat zeg ik; ze VLIEGEN bijna de kaasfabriek door!

En de beloning?
Kijk zelf maar.

Ik denk niet dat je twee trotsere muisjes kunt vinden dan Finny en Mac.
Zelfs het merk van de kaas is perfect; ‘De Lachende Muis’. En lachen doen ze zeker!
Al is Mac misschien wat té enthousiast geweest. Zijn kaas is half zo groot als hij zelf is. Hij moet hem rollen, want tillen gaat niet. Rollen over de straat gaat makkelijk, maar een kaas door het gras heen rollen, is een ander verhaal. Mac moet hard werken voor zijn kaas!

Oh nee!! De Lachende Muis Kaas ontsnapt!!!

Mac rent zo hard als zijn muizenpootjes hem kunnen dragen achter zijn kaas aan.
‘StopPIEP! Daar is wa-wa-water!’ hijgt Mac. Maar Mac is te laat…
PLONS!!!!

Een minuutje geleden was Mac, net zoals zijn kaas, nog de lachende muis. Maar nu is hij veranderd in Moppermuis.
‘Het scheelde zó weinig Finny! Ik had hem bijna te PIEP pakken! Duizend katten op een vuurpijl, PIEP! Had ik tóch maar een kleine kaas meegenomen, net als jij Finny.’

Finny laat Mac even alleen, zodat hij stoom af kan blazen. Mac blijft maar babbelen. Hij heeft 1.001 ideeën. Over hoe hij het de volgende keer gaat doen, dat ze niet meer langs water moeten lopen met kaas, dat ze gewoon eerst een stuk kaas op hadden moeten eten en, en, en…. Langzaam wordt Mac minder boos, maar een beetje verdrietig is hij nog wel.

Mac veert ineens omhoog. Daar komt Finny aan met… tja, met wát?

• 

• 

Finny trippelt over de ophaalbrug van het Zaanse dorpje. ‘PIEPffff…’ puft Finny, terwijl hij een prachtig (en voor muisjes gróót) blikje naar Mac sjouwt.

Mac kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, stopt met babbelen en maakt het blikje open. Wat zijn dat voor een kaas-gele snoepjes? Het duurt niet lang of Mac proest het uit van het lachen.
‘Ik snap het al Finny, ik stop met babbelen over de verloren kaas en ik ga lekker snoepen van deze ROOMBOTER BABBELAARS, joePIEP!’ Enthousiast grabbelt Mac naar een babbelaar in het blikje.

‘Bonkjewol bieve Binny!’ piept Mac. Hij is bijna niet te verstaan met die dikke babbelaar in zijn mond, haha!

‘Kom Mac, we gaan naar huis!’ piept Finny. ‘We hebben nog een hele Lachende Muis kaas over en die gaan we vanavond lekker samen opeten!’
‘BoeBIEB!’ juicht Mac met bolle wangetjes.

En zo komt er een einde aan het avontuur van Finny & Mac in het Nederlands Openluchtmuseum. Nogmaals hartelijk dank aan het personeel/vrijwilligers van het Openluchtmuseum. Tot een volgende keer!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac gaan met ons mee naar het Nederlands Openluchtmuseum en ze maken er een feestje van!

Terwijl de muizenneefjes naar de Zaanse huisjes en de ophaalbrug kijken, smeden ze hun plannetjes. Totdat hun gevoelige muizenneusjes iets oppikken.

‘Ik ruik frietjes!’ piept Mac.
‘En ik ruik POFFERTJES!’ piept Finny.
‘JoePIEP! Het is hier geweldig!’ piepen de muisjes in koor.

Plannetjes bedenken is leuk, maar muizenbuikjes vullen is altijd beter. Dus ze pakken hun rugzakjes en volgen de heerlijke geuren die op de wind lijken te dansen.

Ze trippelen enthousiast naar de ophaalbrug; dáár komen de geuren vandaan. Totdat Mac zich bedenkt. Hij blijft stokstijf staan.
‘Hee Finny, wat als we hier ook káás zouden kunnen vinden? Dat is nog beter dan frietjes en PIEPpoffertjes, toch?’

Finny stopt nu ook. Terwijl hij naar alle mooie huisjes kijkt, trillen zijn snorharen. En als Finny’s snorharen trillen, dan weet je dat hij héél diep aan het nadenken is. Muisachtig diep!

‘Misschien heb je gelijk Mac’, piept Finny, terwijl hij over zijn bolletje wrijft. ‘Niets is zo Nederlands als kaas, dus dan moet er in het Nederlands OpenluchtMUISeum wel kaas te vinden zijn. Steek je neus hoog in de lucht Mac, we gaan op kaasjacht!’

‘Een molen in de kleuren van een koe; zwart-wit!’ juichen de muisjes in koor.
‘Dan kan de kaas niet ver weg zijn’, piept Mac, terwijl hij met zijn pootjes langs zijn snorharen wrijft. Het lijkt wel alsof Mac de kaas in gedachten al opgegeten heeft!

Finny & Mac houden van eten, maar ook van avonturen. Dus als ze bij de scheepswerf komen, vergeten ze heel even dat ze op kaasjacht zijn. Want met boten kun je avonturen beleven.

‘Dat is een mooie boot Mac!’ piept Finny, terwijl Mac nog aan het klimmen is.

Maar Mac heeft iets beters gezien. Hij wijst naar een grotere boot. Een boot met de kleur van een rijpe, belegen kaas. Als ze ooit in een boot gaan varen, dan moet het deze zijn!

In gedachten beleven de muisjes spannende avonturen, waarbij ze muizenprinsessen redden van vuurspuwende katten eh… draken. En van de muizenkoning krijgen ze als beloning een hele boot vol rijpe, geurende kaas.

De fantasie van de muisjes slaat helemaal op hol. Ineens ziet Finny een bord:

Teer?
Harpuis?
Het rijmt op ‘muis’, maar het klinkt helemaal niet lekker. Terwijl Finny het bord leest en zich afvraagt of je ‘harpuis’ kunt eten, hoort hij Mac ineens mopperen.

‘Duizend kaasbollen en een kaassouflé PIEP! Haal dit net van me af Finny! Het wil me opeten!’ Mac zwaait met zijn pootjes, maar door zijn geworstel komt hij steeds vaster te zitten. Finny rent snel naar Mac toe om hem te bevrijden uit het visnet.

‘Laten we verder gaan Mac, het is hier gevaarlijk. Jij zat vast in een visnet en dadelijk vallen we nog in een kan met teer. En je ruikt nu naar vis. Als ze hier ook Kattenmormels hebben, dan is dat pieperdePIEP gevaarlijk!’

De muisjes lopen snel verder, maar dan is er weer iets anders dat ze zien; klompen!

‘Oh…’ piept Finny zachtjes.’Kijk nou Mac, echte houten klompen. Die heb ik altijd al willen proberen.’ Mac begint te lachen. ‘Die zijn toch veel te groot Finny. Daar kun je bijna in wonen. Of varen!’

‘Oh Finny, kom snel!’ piept Mac ineens opgewonden. ‘Ik zie een KAAS rijden!’

• 

• 

De rijdende kaas is geen kaas, maar een tram. De tram rijdt de hele dag rond. Mensen en muisjes kunnen er lekker in gaan zitten en dan zien ze het hele park. Zonder moe te worden. En als het regent, word je ook niet nat!

Finny en Mac zijn meteen enthousiast. Zeker als ze zien dat het museum nog tramconducteurs zoekt. Eens kijken of die pet ze past!

Nou, ik denk het niet, kleine muizenvriendjes! Zelfs samen zijn jullie nog te klein…

Een beetje teleurgesteld lopen Finny en Mac verder. Geen kaas. Geen boot. Geen klompen. Geen tramconducteur… Maar wat is dat?

BROODBAKKERIJ
Dat klinkt heel deftig. Zouden ze ook koekjes hebben? Finny gluurt om het hoekje.

Er is veel méér dan brood te vinden in de broodbakkerij! JoePIEP!

Finny en Mac hebben heerlijke koek kunnen kopen. Koek in muizenpuntjes. Nu nog een plekje vinden om die heerlijke koek veilig op te kunnen peuzelen.

Niet veel later zitten de muizenneefjes samen op een groene berg.
‘Wat een fijn plekje hebben we gevonden!’ piept Finny met een volle mond. ‘Een mooie plek om nieuwe plannen te maken.’
Mac is het helemaal met hem eens: ‘Dit is een hele goede en veilige plek om nieuwe plannetjes te maken voor onze kaasjacht Finny. Ik weet zeker dat hier in het OpenluchtMUISeum kaas te vinden is!’

Oh jee… Zien jullie waar de muisjes zijn gaan zitten? Dit is helemaal geen groene berg. En ik weet ook niet of dit veilig is. Ze zitten op een plaggenhut en de deur staat open. Nu maar hopen dat er geen Kattenmormels wonen. Zeker omdat Mac nog steeds een beetje naar vis ruikt…

Wordt vervolgd!

Met dank aan het vriendelijke personeel/vrijwilligers van het Openluchtmuseum!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny sloft door de duinen en moppert een beetje: ‘Hoezo, de zee is leuk? Ik zie geen zee. Ik zie alleen maar zand. Ik voel alleen maar zand, PIEPbah! Het kruipt overal tussen. Als ik vanavond een toastje met smeerkaas eet, zitten er vast nog steeds zandkorrels tussen mijn tanden, jakkiePIEP!’

Mac loopt ver voor Finny uit. Hij trekt zich niets aan van het gemopper van zijn muizenneefje. Sterker nog; hij heeft iets ontdekt! Mac springt en stuitert van enthousiasme: ‘Kom op Finny, loop eens door! Dit móet je zien!’

Finny sloft achter Mac aan. Hij kan zich niet voorstellen wat er nou zo leuk is. Het loopt zo zwaar, dat zand. Zeker als je omhoog moet klimmen.

Als ze bovenop de duinen zijn aangekomen, duwt Mac de grassprieten opzij en piept opgewonden: ‘JoePIEP Finny, kijk! Het is de ZEE! Het is ons gelukt, we zijn bij de zee!’

Finny en Mac kijken hun ogen uit. Zo ver als hun kleine kraaloogjes kunnen kijken, zien ze water. Meteen piepen ze honderduit over alle leuke dingen die je op het strand kunt doen. Strandjutten, vliegeren, pootjebaden… En daarna? Een blokje zoute, oude kaas aan een prikkertje met een vlaggetje, dat wappert in de wind!

De muizenvriendjes nemen niet meer de moeite om naar beneden te lopen. Nee, ze glijden gewoon naar beneden!

JoePIEP! Wat een plezier!

Maar… Wat is dat? Finny en Mac zijn ineens muisstil.
Onderaan de duinen ligt iets. Het is een vogel. Een dode vogel.

‘Ojee,’ piept Mac zachtjes, ‘zou een haai dit gedaan hebben?’ Mac heeft ineens geen zin meer om te gaan pootjebaden.
Finny legt troostend zijn pootje op Macs schouder en piept dapper: ‘Haaien lusten vast geen muisjes. Wij zijn veel te klein en kriebelen op de tong. En bovendien hebben wij een haaienvriend!’
‘JAAAA!’ piept Mac opgelucht: ‘De Koekjeshaai!’

Het verhaal van Finny & Mac en de Koekjeshaai vind je hier.

De muisjes lopen weer verder en kijken hun ogen uit; wat liggen er veel schelpen op het strand!

Finny heeft een mooie schelp gevonden die goed bij zijn broekje past.

Mac neemt een donkergrijze schelp mee.

Ze lopen terug naar de duinen, waar Mac begint te graven. Wat slim! De muisjes hebben hun vlieger hier verstopt, zodat ze niet zo hoeven sjouwen. De schelpjes worden in de schuilplaats gelegd en de vlieger nemen ze mee naar het strand.

Het is een bestuurbare vlieger!
‘Goed vasthouden Finny! Ik loop naar achteren en als ik ‘PIEP’ roep, moet jij de vlieger omhoog gooien.’ Mac probeert de draadjes zo strak mogelijk te houden terwijl hij naar achteren loopt.

‘Ben je er klaar voor Finny? Eén, twee, PIEP!’ roept Mac.

Finny springt in de lucht en gooit de vlieger zo hoog mogelijk de lucht in.

JoePIEP!!! Het is gelukt!

De muisjes blijven met de vlieger spelen totdat de zon ondergaat. En dan is het tijd voor een blokje kaas. Pootjebaden hebben ze niet meer gedaan. Ik denk dat jij wel weet waarom!

Vrolijke groetjes,
Sandra