Finny & Mac in Trier

Finny & Mac beleven zoveel avonturen, dat ik soms niet snel genoeg ben met schrijven. Ik probeer de schade in te halen. Vandaag vertel ik het avontuur dat de muisjes beleefden in Trier, de oudste stad van Duitsland.

‘Kijk Mac, dat is een brug die de Romeinen hebben gebouwd!’ piept Finny.
‘Romeinen? Wat zijn Romeinen?’ Mac kijkt Finny vragend aan.

‘Romeinen zijn mensen die hier héééél lang geleden leefden en ze waren heel slim en sterk.’ Finny is trots dat hij dit weet.

Finny en Mac trippelen door de oude stad Trier.
‘Wat is dat?’ vraagt Mac.
’Ik denk dat de Romeinen hier vroeger iets gebouwd hebben,’ piept Finny.
’Wauw Finny! Dus de Romeinen waren echte bouwers, net zoals wij nu zijn!’ Mac lacht en piept ondeugend: ‘Misschien zijn wij wel RoMUIZEN!’

Finny en Mac lopen lachend verder, maar opeens schrikken ze. Wat is dit? De muizenneefjes staan voor een groot bord met een tekening van… mensen zonder kleren?

‘Wat een gekke mensen, die Romeinen! Ze lopen allemaal in hun blote kadetten!’ Mac kijkt verbaasd naar de tekening.
Finny slaat zijn pootjes voor zijn ogen. ‘PIEP nee Mac! Dit was vroeger een badhuis. Daarom lopen ze zo rond. Kijk, ze hebben ook handdoekjes meegenomen.’

De muisjes laten de ruïnes van het badhuis achter en lopen verder door de tuin van een indrukwekkend paleis.

Finny & Mac vinden het prachtig. ‘Hier eten ze vast veel taartjes en kaas!’

Er is genoeg te zien in Trier. Finny en Mac hebben zelfs een (zoals zij dat noemen) muizenkerk gevonden, Mac klimt als een aapje in de kerktoren. Zou hij denken dat hij de grote aap King Kong is?

Finny vindt het maar niks. ‘Kom snel naar beneden Mac, dadelijk neemt de politie je gevangen.’ Finny wijst naar het politiebusje dat verderop staat. ‘Oeps PIEP! Rennen Finny!’

De muizenneefjes rennen weg en laten de ‘muizenkerk’ snel achter. Wat denken jullie; zou die mevrouw hieronder op de foto Finny en Mac gezien hebben?

‘Wauw! Is dat ook een Romein Finny?’ Mac kijkt met grote ogen naar de gevaarlijk uitziende man die boven de muisjes uittorent.
‘Dat is een Romeinse soldaat’, piept Finny. ‘Romeinen konden heel goed vechten, iedereen was bang voor ze.’

‘Ik wil ook wel een Romeinse soldaat worden, dan jaag ik alle Kattenmormels weg!’ piept Mac stoer.

De muisjes glippen stiekem een museum in. En kijk nou? Waar hebben ze die kleertjes gevonden?

Finny en Mac zijn verkleed als echte Romeinen! Of moet ik ‘Romuizen’ zeggen?

Mac stampt als een stoere Romeinse soldaat door Trier, terwijl Finny als een edele Romeinse heer achter Mac aan trippelt.

‘Lijk ik op hem Finny?’ vraagt Mac.
’Jaaaa! JoePIEP!’ juicht Finny.

Natuurlijk willen de muizenneefjes in deze kleren op de foto bij de bekende Romeinse stadspoort. Deze poort heet in het Latijns ‘Porta Nigra’ en dat betekent ‘zwarte poort’. Latijn is de taal van de oude Romeinen.

Eerst poseren Finny en Mac voor de Porta Nigra voor muizen:

Maar natuurlijk willen ze ook op de foto bij de échte Porta Nigra die de Romeinen gebouwd hebben:

Héél indrukwekkend muizenmannen!

Pas maar op katten in Trier; Finny en Mac zijn hier!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Finny & Mac de Bouwers

Het is een donkere, regenachtige dag. De muisjes vervelen zich. Alle kaas is op. Mac hangt slaperig in zijn stoel. ‘Pieieieieppp…’ zucht Mac, ‘ik zou willen dat het al lente was. Het is zo saai buiten.’

Ineens stormt Finny weg. Iets later komt hij terug met een doosje. ‘Wat is dat?’ vraagt Mac nieuwsgierig.
‘Het is het cadeau van SinterPIEPklaas! We waren het helemaal vergeten!’ piept Finny opgewonden.

Mac komt uit zijn luie stoel en slaat zijn pootjes voor zijn ogen. ‘Poeh PIEP! Dat is een heleboel werk Finny, ik weet niet of ik daar wel zin in heb!’

Finny schudt zijn hoofd. ‘Je bent een luie muis aan het worden Mac! Kom op! We moeten in vorm blijven. Als we onze spieren en hersenen niet gebruiken, worden we traag en dom. En je weet wat er gebeurt als muisjes traag en dom worden…’ Finny kijkt Mac strak aan. ‘Dan worden we makkelijke hapjes voor KATTENMORMELS!!’

Mac gooit zijn pootjes in de lucht. ‘PIEP nee! Wij worden NOOIT hapjes voor Kattenmormels. Kom Finny, je hebt gelijk; we gaan samen bouwen.’

Wat zullen de muisjes het eerste maken; de vrachtwagen of de graafmachine?

Er wordt een doosje omgeschud. Wat een boel onderdelen! Gelukkig zit er ook een boekje bij.

Mac houdt het boekje vast, terwijl Finny er het juiste onderdeeltje bij zoekt. Finny trippelt van links naar rechts, alles wordt opgepakt.

‘Nee,’piept Mac, ‘dat is niet het juiste stukje.’
‘En deze?’ vraagt Finny. ‘Of deze? Of deze? Deze?? PIEP!’

Mac wordt er helemaal gek van. ‘Finny, je bent te ongeduldig. We moeten dit RUSTIG doen!’

Mac heeft een goed idee; ‘Als jij het boekje leest, ga ik op zoek naar het juiste stukje. Ik ben veel techPIEPser!’

Finny moppert een beetje, maar weet dat Mac gelijk heeft. Hij begint rustig voor te lezen wat er allemaal gedaan moet worden. Hij geeft Mac goede aanwijzingen.

Langzaam begint de vrachtwagen vorm te krijgen. Nu er steeds minder losse onderdeeltjes liggen, ziet Finny ook steeds beter hoe het in elkaar zit.

‘JoePIEP Mac! We hebben al een step gebouwd, kijk maar!’

‘Nog even volhouden Finny, dan kunnen we zo met de vrachtwagen rijden,’ piept Mac wijs.

Tadaaaa! Het is gelukt! De LEGO vrachtwagen zit in elkaar.

‘Kom Finny, ik ga achterin de bak zitten, dan kun jij mij duwen.’ Mac gaat zitten en Finny duwt.

Ojee… De muisjes hebben niet in de gaten dat dit niet zomaar een vrachtwagen is. Dit is een kiepwagen. Nee, geen PIEPwagen, maar een KIEPwagen. Dit doet een kiepwagen:

Hij kan zijn lading eruit kieperen! Ha ha ha, daar liggen Finny en Mac.

De muizenneefjes krijgen er de slappe lach van! Ze lachen zó hard, dat Sinterklaas het in Spanje vast ook gehoord heeft.

Zo werd die saaie dag tóch heel leuk!

Vrolijke groetjes,
Sandra

(Olie)bolle muizenbuikjes

Het oude jaar hebben Finny & Mac afgesloten met een hele berg oliebollen. Mét poedersuiker. En een heel klein beetje vuurwerk.

En nu liggen de muisjes met overvolle, bolle buikjes in bed. Lekker uitslapen. Het is een wonder dat ze niet misselijk zijn geworden. Volgens mij hebben ze meer oliebollen op dan ik!

Finny, Mac en ik bedanken iedereen voor het lezen van de avonturen in 2024 én voor alle lieve en leuke reacties. We lezen ze altijd héél graag!

Ook in 2025 willen de muizenmannen weer veel avonturen beleven. Ik zal (samen met John) weer mijn best doen om de belevenissen op de foto te zetten én er een leuk verhaaltje bij te vertellen.

Vind je de verhaaltjes leuk? Deel het dan met andere mensen, daar help je ons enorm mee. Bedankt!

Ik wens alle lieve lezers een heel gelukkig en gezond nieuwjaar. Of, zoals Finny & Mac het zeggen;

Vrolijke groetjes,
Sandra

Oh Dino boom

Weet je nog wat Finny & Mac van de Sint hebben gekregen?
Een dinosaurus voor in de kerstboom! Die moet natuurlijk een mooi plekje krijgen. Finny & Mac gaan daar vanavond, op kerstavond, voor zorgen.

Samen klimmen ze in de kerstboom. De dinosaurus wordt hoger en hoger de boom in getild. Net zo lang totdat de muisjes een mooi plekje voor hem hebben gevonden.

JoePIEP, het is gelukt!

Prima werk muisjes!

Wat hoor ik ze nou zingen?

Oh dino boom
oh dino boom
Wat zijn je tanden wonderschoon!

Gekke muizenmannen, ze verzinnen gewoon nieuwe kerstliedjes!

Vrolijk kerstfeest allemaal!

Feestelijke groetjes,
Sandra

Wie hem past…

Wat staat daar op tafel? Het is een plastic emmertje met een heleboel kleurrijke dingetjes. Mac gaat het eens van dichtbij bekijken.

Finny staat aan de andere kant te turen. De spanning stijgt. Finny & Mac zijn héél nieuwsgierig. Dit moet beter onderzocht worden!

‘Kom Mac, als jij op mijn schouders gaat staan, kun je in de emmer klimmen.’
Dat hoeft Finny geen 2 keer te zeggen. Mac klautert op de schouders van Finny. Hij gaat zelfs op Finny’s hoofd staan!

‘AU PIEP!!’ roept Finny. Maar het klinkt niet boos hoor. Zeker niet omdat het Mac is gelukt om in de emmer te komen. Kijk maar:

Mac hangt ondersteboven in de emmer en laat zichzelf daarna ‘plof!’ in de warme, zachte dingetjes vallen. Zie je wat het zijn? Het zijn truitjes! Warme, zachte, pluizige wintertruitjes.

Mac geeft een rood-wit truitje aan Finny. Het lijkt een muizen maatje; XXXXXXXS. Zouden dit allemaal muizentruitjes zijn? Wat een schat!

Mac weet het zeker; wie hem past, mag hem hebben!
‘Ga maar snel passen Finny!’ piept Mac enthousiast.
Natuurlijk wil Mac ook wel zo’n fijne wintertrui. Hij kieste een stoer groen-wit truitje uit.

Mac kruipt snel uit de emmer. Hij houdt het truitje voorzichtig vast in zijn mond, zodat hij zijn pootjes vrij heeft om te klimmen.

Finny is bezig om het truitje aan te trekken.
’Mmmmpppfffff… pieieieiep AU! Ik krijg mijn hoofd er niet door! Help eens even Mac!’
Mac duwt Finny’s oren in het truitje en trekt hard aan de onderkant. PLOEP!!!

Eh… Ik geloof niet dat dit de bedoeling is, muizenmannen!

‘Hellup! Ik zie niks meer, ik zit vast!’ piept Finny. Mac slaat zijn pootjes voor zijn ogen.

Hij heeft een ander idee; ‘Misschien moeten we eerst onze pootjes in de mouwen stoppen.’ De muisjes doen hun best, maar nee…. Ook hun pootjes passen niet in de warme truitjes.

Een beetje treurig lopen ze weg. Mac klopt Finny op zijn schouder.
’Geeft niet Finny; wij zijn stoere muizen. We hebben toch helemaal geen truitjes nodig in de winter? Misschien wel een extra stukje kaas. Dan kunnen we nog beter tegen de kou.’

‘Of een kerstkransje!’ piept Finny blij. Samen trippelen de muisjes door onze woonkamer. Op weg naar de keuken en kelder, voor kaas en kerst snoeperijtjes. Volgens mij zijn ze de truitjes al vergeten!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Wat een verrassing!

Na het zingen van héél veel Sinterklaasliedjes zijn Finny en Mac in slaap gevallen. Ze hebben hun schoentjes vóór de kachel gezet.

Terwijl de muisjes diep in slaap waren, is er van alles gebeurd. Kijk maar eens op de foto hieronder.

De Sint heeft ENORME cadeau’s bij de kleine muizenschoentjes gezet en Ozosnel heeft zijn buikje rond gegeten. Alle appeltjes zijn weg. Er is wel wat hooi blijven liggen. Ik denk dat Ozosnel het warme bedje van de muisjes niet op wilde eten. Dat is erg lief van het paard van Sinterklaas!

Finny & Mac wrijven in hun oogjes en staren naar de pakjes en het lekkers. Het duurt niet lang of ze springen overeind, terwijl ze luidkeels piepen; ‘JoePIEP! Dank u wel SinterPIEPklaas!’

‘Oh, wat ruikt die chocolade SinterPIEPklaas lekker!’ Mac zucht en drukt de chocolade Sint dicht tegen zijn neus. ‘Mmmmm….’

Finny is nieuwsgierig naar de inhoud van de pakjes. Hij trekt net zo lang aan het papier totdat het begint te scheuren. Mac kijkt op een afstandje toe. Terwijl Finny hard aan het werk is, is Mac zijn muizenbekje vol aan het proppen met chocolade. Oei oei oei! Wat zal Finny hiervan zeggen? Volgens mij heeft hij nog niets in de gaten.

Finny krijgt het pakje open en Mac helpt nu ook mee.

‘Mmmm…mmino….mmmmaurus!!’ piept Mac, met zijn mond vol chocolade. Wat zegt hij nou?

Oh! Het is een dinosaurus! En niet zomaar eentje; het is een dinosaurus die de muisjes nog in elkaar moeten zetten. Dat wordt een middagje knutselen!

En nu het tweede pakje. Er zit iets groens in. Iets glimmends…

Het is nóg een dinosaurus! De Sint weet vast dat Finny en Mac dinosaurussen erg leuk vinden, omdat ze op draken lijken*

*als je het boek ‘Schatreis’ hebt gelezen, weet je waarom!

Dit is een dinosaurus voor in de kerstboom.
‘Die moeten we in de grote mensen-kerstboom hangen Mac, want onze kerstboom is niet groot genoeg’ piept Finny. Zijn oogjes glimmen. De muisjes vinden het altijd erg leuk om mee te helpen met het optuigen en versieren van onze kerstboom.

Plotseling ziet Finny wat stukjes chocolade op de deken liggen. ‘Hey PIEP! Waar is de chocolade Sint?! Mac? Zijn dat de ENIGE stukjes die over zijn gebleven? MAC!!!’

Finny’s gepiep doet pijn aan mijn oren.
En Mac? Mac pakt snel nog een stukje chocolade en zet het op een rennen.

‘Mmmmmmm…orry…mmmm…inny!’ mompelt Mac schuldig, terwijl hij wegstormt.

Ik denk dat Mac heel wat goed te maken heeft de komende tijd…

Vrolijke groetjes,
Sandra

Ozosnel is welkom

Het was hier vanmiddag een drukte van jewelste. Finny & Mac trippelden heen en weer. Er werd een zachte, warme deken voor de kachel gelegd.

Op de deken werd voorzichtig een bergje hooi opgeschud.

De appels op onze fruitschaal waren niet veilig.

Op het bedje van hooi kregen de appeltjes een mooie plek. Ik denk dat Finny & Mac Ozosnel vannacht verwachten. Ik zou tenminste niet weten waarom ze anders de appeltjes en het hooi voor de kachel hebben neergelegd?

Het bakje pepernoten vond ik eerst een beetje vreemd. Zou Ozosnel die ook lusten?

Maar nee… ik vergiste me.

Onze twee grijze zoetekauwen willen zelf natuurlijk ook wat te knabbelen hebben!

Terwijl ik dit stukje aan het schrijven ben, hoor ik Finny & Mac zachtjes Sinterklaasliedjes zingen:

Hop, PIEP, hop! Paardje in galop!
En die beste Sinterklaas,
die brengt ons heel veel speculaas.
Altijd in galop!
Hop, PIEP, hop, hop, hop!

Hop, PIEP, hop! We zitten nu recht op.
Sinterklaas die komt uit Spanje,
hij brengt kaasjes van oranje.
Altijd in galop!
Hop, PIEP, hop, hop, hop!

Ik hoop dat Sinterklaas en Ozosnel vannacht echt komen, de muisjes hebben zoveel moeite gedaan. Wat denken jullie; krijgen ze ook een cadeautje? Zijn ze daarvoor lief genoeg geweest?

Vrolijke groetjes,
Sandra

Post voor Finny & Mac!

Wie rammelt daar aan de brievenbus? Het is Mac!

De postbode heeft een kaartje bezorgd voor Finny en Mac. De muisjes zijn natuurlijk heel benieuwd van wie dat kaartje is. En wat erop staat!

Finny geeft Mac aanwijzingen en staat klaar om het kaartje op te vangen. Ik vraag me wel af wie Mac op zal vangen als hij naar beneden valt?

JoePIEP! Het is gelukt! Het kaartje is los en Finny heeft hem keurig opgevangen. Nu snel naar binnen om te lezen wat erop staat. De muisjes trippelen door de tuin. De kaart hebben ze strak onder hun pootjes geklemd.

Ik ben heel nieuwsgierig van wie dit kaartje kan zijn. Eens kijken. Ik zie… een postzegel? Tja, dat zegt natuurlijk niets. Een postzegel heb je nodig om een kaartje te versturen. Al is het wel een hele bijzondere postzegel.

En wat is dat voor een paard op de voorkant van het kaartje?
Wacht even… Een wit paard. Oftewel; een schimmel. Wie rijdt er in deze tijd op een wit paard? Sinterklaas!

Kijk nou! Finny en Mac hebben post gekregen van Ozosnel, het paard van Sinterklaas! Dit is wat er op het kaartje staat:

Hihihiii Finny & Mac
Zijn jullie tussen 16 november en 5 december thuis?
De Sint en ik komen naar jullie!

Groetjes van Ozosnel
PS; ik heb nieuwe schoenen gekregen van de Sint, die kan ik niet verliezen!

Wat leuk! Ozosnel komt dus binnenkort met de Sint naar de muisjes toe. Zou de Sint weer iets meenemen voor Finny en Mac? Spannend!

Ben je nieuwsgierig naar de schoenen van Ozosnel? Hier lees je hoe dat zit en wat er vorig jaar is gebeurd.

Vrolijke groetjes,
Sandra

Vakantie in het Westerwald – 3

Waar zijn jullie nu muisjes?

‘Wij zijn op de beer geklommen!’ piepen Finny en Mac in koor.
Dat klinkt een beetje gevaarlijk, maar gelukkig is de beer van hout.

De wandeling van vandaag gaat weer langs én dóór de rivier de Nister. Hmm… in een muizenzwembadje badderen is leuk, maar stromend water is toch een beetje anders.

De muizenneefjes proberen over de stenen naar de overkant te lopen, maar besluiten om te draaien. De stenen zijn nat, glad en wiebelen een beetje. Nee, zo durven ze niet over te steken. Er moet vast een andere manier zijn.

En die is er ook! Er is een boom omgevallen. Hij ligt helemaal over de rivier heen. Hij is bedekt met mos. Voor mensenvoeten zou het gevaarlijk zijn om hierover te lopen, maar voor muizenvoetjes is dit geen probleem. JoePIEP!

Iet verderop komen Finny en Mac tot hun verbazing een tentenkamp tegen. Een heel grasveld vol met tipis. Een tipi is een indianentent. Zouden hier ook indianen wonen?

De muisjes zien helemaal niemand. Geen indianen. Zelfs geen indianenmuizen (zouden die bestaan?).
Van het zien van al die indianententen begint het te kriebelen bij de muisjes. Zij hebben natuurlijk óók een tent.

‘Kijk nou toch Finny,’ piept Mac, ‘dit is toch geweldig! Zullen wij vanavond ook gaan kamperen?’

Als de muisjes ‘s avonds terugkomen bij het vakantiehuisje, laten ze er geen gras over groeien. Deze keer geen tijd voor de luie stoelen. En ook niet voor het zwembad. De tent moet opgezet worden voordat het donker is!

Het wordt een race tegen de klok. Langzaam gaat de zon onder. Finny en Mac zien bijna niets meer.

Maar het is gelukt! En kijk; ze hebben zelfs een echt kampvuur gemaakt!

Vanavond doen Finny en Mac net alsof ze muizenindianen zijn. Ze zitten lang bij het kampvuur, eten gegrilde kaas en gepofte appeltjes. Met hun buikjes vol, kijken ze omhoog om van de fonkelende sterren te genieten. Zo mag de vakantie nog maanden duren!

Vrolijke groetjes,
Sandra

Vakantie in het Westerwald – 2

Vandaag gaan de muisjes een bijzondere wandeling maken. Finny en Mac gaan wandelen over het Naturpfad Weltende. Dat is Duits voor ‘natuurpad naar het einde van de wereld’. Dat klinkt héél spannend; echt iets voor avontuurlijke muisjes (en mensjes)!

Finny en Mac bekijken de kaart met het kronkelende pad langs de rivier de Nister.

‘Dat wordt klimmen Mac!’ piept Finny.

En hup! Daar gaan de twee avonturiers. Ze klauteren over de rotsen en trippelen langs het water. Hoger en hoger, totdat ze het uitzichtpunt hebben bereikt. Zie je het bord dat op de boom zit? Dat is het bewijs dat de muizenneefjes het hoogste punt hebben bereikt.

JoePIEP! En nu genieten van het uitzicht:

Als de muisjes weer terug zijn bij het vakantiehuisje, staan de luie stoelen al klaar. Finny gaat er lekker voor liggen.
Mac niet. Mac is onrustig. Hij blijft maar op en neer lopen.

Finny kent zijn neef lang genoeg om te weten dat Mac een plannetje aan het bedenken is.

‘Wat ben je toch allemaal aan het doen Mac?’ vraagt Finny nieuwsgierig. Mac zegt niets, maar komt even later terug in zijn zwembroekje, met een grote handdoek over zijn pootje.

Huh???

Kijk nou; Mac heeft een muizenzwembad gevonden!

‘Aaahhhh pieieieiep….’ zucht Mac. Hij is helemaal in zjin nopjes met dit super-de-puper muizenzwembadje. Niet te diep, een beetje in de zon en een beetje in de schaduw… PIEPfect!
Dit vakantiehuisje krijgt 10 muizensterren van Mac!

Ik moet wel een beetje lachen; zien jullie wat er op de steen geschreven staat? ‘Hund’ is Duits voor ‘hond’…

Maar ik vertel dit niet tegen de muisjes hoor. Ik vind het veel te leuk dat ze zoveel plezier hebben. Even later komt Finny aangelopen. Hij heeft zich ook klaargemaakt voor een plons in het badje.

‘Kom erin Finny,’ piept Mac, het water is heerlijk!’

Tja, wie zou dit niet fijn vinden; eerst een mooie wandeling en daarna ontspannen in het zwembad. Wat een muizenleven! Of moet ik zeggen; luizenleven?

Vrolijke groetjes,
Sandra