Als je een auto hebt gekocht* die M.O.U.S.E. heet (Mouse Offroad Utility Sport Extreme), moet je natuurlijk testen wat je er allemaal mee kunt doen! Finny & Mac zijn er helemaal klaar voor.
*Eigenlijk hebben ze hem niet zelf gekocht, want ze hebben onze bankpas gebruikt! En dat terwijl ze toch écht niet arm zijn (lees hierover meer in ‘Schatreis‘). De muisjes noemen dat ‘zuinig zijn’.
Ze zijn héél goed voorbereid; zie je dat rode koffertje met het witte kruis? Dat is een EHBO koffertje. Een koffertje voor Eerste Hulp Bij Ongelukken. Daar zitten pleisters in en verband en nog veel meer. Je weet maar nooit, al beloven ze plechtig niet in 7 sloten tegelijk te rijden.
Mac knikt heel serieus: ‘Heel handig, zo’n E.H.B.O. koffertje, PIEP! Want we kunnen het verband ook gebruiken voor Kattenmormels.’
‘Voor Kattenmormels?’ vraagt Finny. Wat bedoelt Mac nou?
‘Kattenmormels zeggen altijd miauw, ik denk omdat ze pijn hebben!’ Mac kan zijn lach niet meer inhouden, hij proest het uit. Finny staat nu ook te hikken van de lach. ‘Mi-AU-AU-AAAAUWWWWWW!’ piepen ze oorverdovend hard.
Kijk maar uit, kleine muizenboeven, ik hoop niet dat er een Kattenmormel in de buurt is. Die lusten brutale muisjes rauw!
En daar gaan de muizenneefjes. Ze lachen nog steeds om het kattengrapje.
Finny achter is achter het stuur gekropen en Mac zit naast hem. Mac had liever zelf gereden, want autorijden vindt hij muisachtig leuk.
‘Mag ik dadelijk rijden Finny?’ Mac wiebelt van de ene muizenbil op de andere. Hij durft het niet hardop te zeggen, maar hij vindt dat Finny rijdt als een bejaarde muis met plakkerige smeerkaas aan zijn banden. Véél te langzaam dus!
‘Mac, zit eens stil! Heel de auto wiebelt omdat jij zo ongeduldig bent! Dadelijk rijd ik in een PIEIEIEP!!!!’
Oh jeeee! Finny is in een GAT gereden! Eén wiel van M.O.U.S.E. is er bijna helemaal in verdwenen.
Mac springt snel uit de auto om de schade te bekijken.
Finny begint druk te wapperen met zijn pootjes. ‘Duwen Mac! Déze kant op, dan geef ik gas!’
Mac duwt uit alle macht, terwijl Finny voorzichtig gas geeft.
Het lukt! M.O.U.S.E. kan weer verder. Alleen nu wél met Mac achter het stuur.
Mac is helemaal door het dolle heen. Hij wil racen! Geen bejaarde muizentocht, maar echt rally rijden. Door de bossen! Mac trapt M.O.U.S.E flink op zijn staart eh… gaspedaal bedoel ik.
Finny’s muizentandjes klapperen op elkaar door alle hobbels waar Mac overheen stuift. Hij houdt zich stevig vast.
‘JoePIEP!’ roept Mac vrolijk. ‘Dit is pas autorijden!’
M.O.U.S.E stuitert over het bospad en als hij met één wiel een steen raakt, vliegt hij zelfs een stukje door de lucht!
Hoe harder M.O.U.S.E. gaat, des te blijer wordt Mac. Maar Finny niet…
Finny kijkt alsof hij veel teveel kaas gegeten heeft en daarna is gaan trampoline springen. Hij wordt een beetje groen…
‘Mac stopPIEP!! Ik word misselijk!!’ piept Finny benauwd.
Mac trapt hard op de rem en zodra M.O.U.S.E. stil staat, zet Finny het op een rennen.
Zo hard als zijn kleine muizenpootjes hem kunnen dragen, rent Finny naar een boom. O jee… Finny is echt misselijk. Ik denk dat hij moet spugen.
Mac trippelt met het EHBO koffertje achter zijn vriendje aan. Hij kijkt een beetje schuldig.
‘Gaat het Finny?’ piept Mac zachtjes. ‘Heb je een tabletje tegen wagenziekte nodig?’
Finny kreunt. ‘Neeee Mac, ik heb een BETERE CHAUFFEUR nodig!!’
‘OK Finny, misschien heb ik wel een beetje te wild gereden.’ Mac vindt het heel erg dat zijn beste muizenmaatje ziek is geworden van zijn rijstijl. ‘Ik beloof dat ik voortaan een beetje rustiger zal rijden over hobbel-de-bobbel paadjes, goed? En ik ga niet meer zo hard door de bochten. En ik zal beter naar je luisteren.’
Finny begint ineens te lachen. ‘Beter naar mij luisteren? Daar geloof ik niets van!’
Mac haalt zijn schoudertjes op en begint te lachen. Hij is blij dat Finny weer vrolijk is. ‘Nou ja,’ piept Mac, ‘vandáág zal ik beter naar je luisteren. Morgen zien we wel weer!’
Samen lopen de muisjes terug naar hun muizenauto. Tijd om naar huis te gaan en plannetjes te smeden voor een nieuw avontuur. En het is tijd om te eten. Van spannende avonturen krijg je honger! Zelfs Finny, want zijn muizenbuikje voelt weer goed aan, al ziet hij nog een beetje bleek tussen zijn snorharen.
Tot de volgende keer!
Vrolijke groetjes,
Sandra
